راهنمای خرید گیاهان آپارتمانی
به طور معمول گیاهان آپارتمانی به گیاهی خطاب می شود که در مکان های سر پوشیده از شرایط رشد مناسبی برخوردار باشد. شما با استفاده از این گیاهان می توانید به محیط خانه ، اداره و هر محیط دیگری که زمان زیادی از روز را در آن می گذرانید طراوت و شادابی ببخشید. در ادامه توصیه هایی جهت خرید گیاهان آپارتمانی به شما خواهیم کرد تا از وجود آن ها در اطراف خود لذت ببرید.
گیاهان آپارتمانی علاوه بر تاثیرات مثبت بر روح و روان ، هوای محیط اطراف خود را به خوبی تصفیه می کنند. زادگاه این گیاهان عمدتا به مناطق استوایی و نیمه استوایی باز می گردد به همین علت در نگهداری این گیاهان آپارتمانی باید شرایطی با توجه به زادگاه آن ها در نظر گرفته شود ، آبیاری ، نور ، ترکیب خاک ، دما ، رطوبت ، کود و … مواردی هستند که مستلزم توجه هستند.
هنگام خرید گیاهان آپارتمانی حتما باید شرایط نگهداری آن ها را نیز در نظر بگیرید که پس از مدتی دچار مشکل نشوید. اغلب این گیاهان به دمای پایین خساس هستند و تعدادی هم وجود دارند که رطوبت کم آزارشان می دهد ، برخی هم به تابش مستقیم نور خورشید حساسند و اندکی نیز وجود دارند که به همه ی این موارد حساسیت نشان می دهند.
آیا گیاهی را می‌خواهید که سرتاسر سال به نمایش گذاشته شود؟
همه گیاهان آپارتمانی، به هر صورت، زیبایی و طراوت خود را به نوعی در همه سال به نمایش می‌گذارند. مشکل در مورد گیاهان گل‌آور است. بعضی از گیاهان گل‌آور، در زمانی محدود، نمادارند و پس از اینکه دوران گل‌آوری آنها به پایان می‌رسد دیگر جایی در اتاق‌ها یا سالن‌های پذیرایی ندارند. اما در میان این دسته از گیاهان، گونه‌هایی هم هستند که می‌توانند در سراسر سال به نمایش گذاشته شوند و از زیبایی خود بیننده را بهره‌مند سازند.
وقت آزاد و مهارت شما چه اندازه است؟
بعضی از گیاهان آپارتمانی با شرایطی متنوع سازگاری پیدا می‌کنند. از میان این دسته از گیاهان (مقاوم و پایدار) گونه‌های زیر را می‌توان نام برد: سانسوریا، آسپیدیسترا (عبایی)، گیاهان گوشتی مشهور (اگر خشک نگهداری شوند)، سیپروس (اگر مرطوب نگه داشته شوند). این دسته را ما اصطلاحا «گیاهان گروه آسان» نامگذاری کرده‌ایم. در مقابل این گروه، دسته‌ای دیگر از گیاهان هستند که به اصطلاح «ظریف و لطیف» نامگذاری شده‌اند. از این دسته می‌توان به آکالیفا، کالاتئا، گارانیا و غیره اشاره کرد. البته کل این موضوع به علاقه و مهارت و پشتکار باغبان خانگی بستگی دارد.
شکل گیاهان آپارتمانی
هنگام انتخاب گیاه توجه به اندازه و شکل آن اهمیت فراوانی دارد. یک گیاه کوتاه قامت در نزدیکی و چسبیده به دیواری لخت و بلند، کاملا بی‌قواره به نظر می‌آید. قراردادن گیاهی درخت‌گونه در لبه پنجره‌ای باریک نیز با قواعد ایمنی همخوانی ندارد. به خاطر داشته باشید که یک دراسینا یا فیکوس جوان و ریز جثه پس از چندین فصل درون خانه به درختچه‌ای تناور و بزرگ تبدیل خواهند شد.
گیاهان از نظر شکل به شش دسته اصلی تقسیم می‌شوند که همه گیاهان آپارتمانی تقریبا در داخل یکی از این دسته‌ها جای می‌گیرند. البته مواردی هم هست که گیاهی مثلا در ابتدا جزء یک دسته بوده ولی با گذشت زمان که سن آن بالا می‌رود به دسته دیگری انتقال پیدا میکند.
گیاهان علف‌گونه
گیاهان این دسته برگ‌هایی باریک و بلند دارند و روند رشد‌شان مانند علف است. تعداد خیلی کمی از این نوع گیاهان برای نگهداری و پرورش در خانه‌ها استفاده می‌شوند زیرا شکل برگ‌های آنها کلا برای دکوراسیون داخلی خانه مناسب نیست. چند گیاه از این دسته که برگ‌هایی بلند و بسیار نازک دارند، به عنوان گیاه خانگی نام برده شده‌اند؛ از جمله آکوروس. پرورش و نگهداری از گونه‌ای از گیاهان علفی شکل که برگ‌های پهن دارند، مانند کلروفیتوم نیز در خانه‌ها رواج دارد. همچنین چند گیاه گل‌آور هستند که برگ‌هایی علفی شکل دارند و علاقه‌مندان زیادی هم در همه جا پیدا کرده‌اند. مشهورترین این نوع عبارتند از: بیل برژیا، تیلاندسیا و نرگس.
گیاهان بوته‌ای
این دسته از گیاهان مجموعه‌ای از واریته‌هایی را به وجود می‌آورند که به دلیل ویژگی‌هایی که دارند نمی‌توانند از گروه‌های گیاهی به شمار آیند. ویژگی ظاهری این گیاهان آن است که چندین ساقه از سطح گلدان می‌روید که نه می‌توان آنها را عمودی و نه افقی مطلق نامید. این عادت رویشی در این دسته از گیاهان حالت استاندارد و قابل قبولی به خود گرفته است. گاهی ساقه‌ها کوتاه و کوچک و برگ‌ها حالت متراکم دارند، مانند پپرومیا و گاهی ساقه‌ها بلند و برگ‌ها شکل بوته به خود می‌گیرند مانند آکوبا. برخی از گیاهان این دسته ذاتا و به طور طبیعی شکلی بوته‌ای دارند و برخی دیگر برای بوته شدن نیاز به هرس منظم دارند. در دسته اول، رویش پاجوش‌ها که به طور طبیعی انجام می‌گیرد به گیاه حالت بوته‌ای می‌دهند و در دسته دوم باید برای رویش پاجوش‌ها و شکل‌گیری گیاه، کار هرس را در فواصل و زمان‌های منظم و معین انجام داد. نمونه‌هایی از این دسته عبارتند از آکی منس، بگونیا، رکس، پیله‌آ و مارانتا.
گیاهان راست قامت
مشخصه گیاهان راست قامت این است که ساقه‌ها به صورت عمودی می‌رویند و گاهی ارتفاعشان بین سه سانتی‌متر تا بلندترین گیاه خانگی موجود متغیر است. دسته‌ای که قامتی متوسط دارند، در آرایش گیاهان مختلط نقشی اساسی ایفا می‌کنند. چون احساسی را که از دیدن گونه‌های گیاهی انبوه و کوتاه و خپل به انسان دست می‌دهد، متعادل و خنثی می‌سازند. گیاهان بلند قامت این دسته معمولا به صورت تکی به نمایش در می‌آیند تا تمرکز دید را به سوی خود جلب کنند.
درختان یا درختچه‌ها
در نمایشگاه‌های بزرگ و بسیاری از کلکسیون‌ها، این دسته از گیاهان نمونه‌هایی چشم‌گیر و اصلی به شمار می‌آیند و شکل رویشی همه درختچه‌ها (یا درختان) به یک صورت است. ساقه‌ای از مرکز خاک می‌روید، گاهی شاخه شاخه و گاهی بدون شاخه، یعنی گاهی ساقه اصلی به دو یا چند شاخه فرعی منشعب می‌شود و گاهی به صورت ساقه‌ای تکی به جا می‌ماند. بر روی این ساقه یا شاخه‌ها عموما برگ‌هایی می‌رویند که پایه یا برگ‌های کوچکی دارند. بعضی از این گیاهان (بهتر بگوییم درختچه‌ها) قامتی کوچک دارند مانند درختچه‌های مینیاتور گوشتی یا نهال کرتون. برخی دیگر ارتفاع قامت‌شان حتی ممکن است به سقف هم برسد. نمونه‌هایی از این دسته را می‌توان شامل: آفلاندرآ، سیتروس، فیکوس بنجامین، الئوروس فیکوس الاستیکاو شفلرآ دانست.
گیاهان بالارونده و شرابه‌دار
ساقه‌های این دسته از گیاهان آپارتمانی را می‌توان با استفاده از «قیم» به سوی بالا هدایت کرد یا اجازه داد تا آنها آزادانه از سطح گلدان‌ها، آبشارگونه به زیر سرازیر شوند. بعضی از گونه‌های این دسته را (البته نه همه را) می‌توان به دو شکل پرورش داد و نگهداری کرد. در مورد بالارونده‌ها می‌توان آنها را بر روی داربست‌های مشبک، ریسمان، لوله‌هایی از نی، حلقه‌های سیمی و تیرک‌های عمومی پرورش داد و اگر آنها را بر روی قیم‌های مقاوم پرورش دهید، به عنوان پارتیشن بین اتاق‌ها یا فضاهای خالی قرار می‌گیرند. همچنین می‌توانید بگذارید این گیاهان به صورت افقی و در باغچه‌های خانگی بر روی زمین پخش شوند یا از لبه گلدان‌ها یا سبدهای آویخته آبشارگونه به طرف پایین سرازیر شوند. معمولا انواع بالارونده این دسته را به عنوان «راست قامت» می‌شناسند. گونه‌های دوقلو (آنهایی که دو ساقه دارند) را به گونه‌ای پرورش می‌دهند که به دور «قیم» خود می‌پیچند و بالا می‌روند. گونه‌های چسبنده را باید در فواصل و زمان‌های منظم، به بدنه قیم چسبانید تا «خوی» بالاروندگی خود را حفظ کنند. در غیر این صورت ساقه‌ها زود به هم می‌چسبند و کلاف‌های سردرگمی به وجود می‌آورند. گونه‌هایی را که ریشه هوایی به بار می‌آورند باید به روی تخته چوب‌هایی که از خزه پوشیده شده‌اند پرورش داد. نمونه‌هایی از این دسته از گیاهان شامل: دیفن باخیا، پاسیفلورا، فیلودندرون و استفانوتیس هستند.
گیاهان کپه‌ای با چند برگه (رزت)
مشخصه این دسته از گیاهان آپارتمانی این است که بر گرد یک نقطه رویشی مرکزی، برگ‌هایی می‌روید که با هم یک خوشه کروی به وجود می‌آورند. این دسته از گیاهان چون کوتاه قامت هستند، در ترکیب با گیاهان بلند قامت و پر شاخ و برگ در تعدیل نما و منظره به خوبی دیده می‌شوند.
چه در باغچه‌های کوچک خانگی و چه در مجموعه‌هایی از گلدان‌های درون خانه‌ها، این دسته از گیاهان آپارتمانی خود به چند گونه تقسیم می‌شوند:
- رزت‌های برگ پهن تخت
- رزت‌های گوشتی
- رزت‌هایی که برگ‌های قیفی شکل دارند
رزت‌های پهن برگ: این‌گونه از گیاهان برگ‌هایی بزرگ و پهن دارند که به شکل افقی بر روی سطح گلدان پخش می‌شوند و رزت‌هایی گشاد به وجود می‌آورند. همین عادت و حالت در انواعی که گل‌پرور هستند دیده می‌شود. نمونه‌های معروف این دسته عبارتند از: گلوکسینیا، پریمولا و بنفشه آفریقایی.
رزت‌های گوشتی: گیاهان این دسته، برگ‌هایی گوشتالود دارند که به صورت چند لایه‌ای چسبیده و به هم نمایان می‌شوند. عادت رویشی برگ‌ها اکثرا به شکل افقی است که در مواردی حالت راست و عمودی هم در آنها دیده شده است. همین عادت رویشی سبب می‌شود تا گیاه بتواند رطوبت را در خود حفظ کند و به حالت طبیعی و در بیابان دوام داشته باشد. انواع مشهور این دسته عبارتند از: الوئه هومیلیس، اشوریا، هاورتیا.
رزت‌هایی که برگ‌های قیفی شکل دارند: این‌گونه از گیاهان اکثرا در بین آناناس‌های زمینی دیده می‌شوند. قسمت تحتانی برگ‌های تسمه‌ای شکل در این گونه از گیاهان به شکل «گلدانی» در می‌آیند.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |