اِتیوپی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک فدرال اتیوپی (نام تاریخی حبشه) کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقا است. این کشور با ۸۲٫۵ میلیون نفر جمعیت دومین کشور پرجمعیت و با ۱٬۱۰۰ هزار کیلومتر مربع دهمین کشور بزرگ آفریقا است. پایتخت آن آدیس آبابا است.
اتیوپی از شمال با اریتره، از غرب با سودان و سودان جنوبی، از شرق و جنوب شرقی با سومالی، جیبوتی و در جنوب باکنیا همسایه است.
اتیوپی از قدیمترین کشورهای مستقل آفریقا و یکی از کهنترین کشورهای جهان است. این کشور پس از ارمنستان دومین کشوری بود که مسیحیت را دین رسمی خود اعلام کرد.
همچنین این کشور برای مدتهای مدید محل تلاقی تمدنهای شمال آفریقا، خاورمیانه و باقی مناطق آفریقا بودهاست. به عنوان یک خصوصیت شاخص در میان ملتهای آفریقائی، اتیوپی هرگز مستعمره کشورهای دیگر نبوده و همیشه استقلال خود را در درگیریهای سطح آفریقا حفظ نمودهاست.
از زمانهای قدیم، اتیوپی عضو سازمانهای بینالمللی بودهاست. از جمله: در سال ۱۹۴۲ با امضای منشور ملل متحد به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. همچنین پس از تأسیس مرکز سازمان ملل در قاره آفریقا، اتیوپی به عنوان پنجاه و یکمین عضو اصلی سازمان ملل متحد پذیرفته گردید. از سوی دیگر مرکز مدیریت و یکی از بنیانگذاران اصلی سازمان اتحاد آفریقا که نام فعلی آن اتحادیه آفریقا است، میباشد.
در سده یکم میلادی، پادشاهی آکسوم توانست منطقه را یکپارچه کند و این پادشاهی به عنوان نیای اتیوپی سدههای میانه و اتیوپی امروزی شناخته میشود. مانی، پیامبر ایرانی، آکسوم را همراه با ایران، رم و چین به عنوان یکی از چهار قدرت بزرگ زمان خود برشمردهاست.
در سال ۱۹۳۶ م ایتالیا اتیوپی را اشغال کرد و در سال ۱۹۴۱ م پس از شکست در جنگ جهانی دوم اتیوپی و سایر کشورهای آفریقای شرقی را تخلیه کرد.
مردم اتیوپی عمدتاً از نژاد دورگه سامی و سیاه هستند و به زبانهای متعددی مانند زبانهای امهاری، سودو، اینور، چها، تیگره، سیلته و هراری تکلم میکنند. عربی نیز در این کشور رایج است. بیش از شصت درصد از مردم اتیوپی مسیحی میباشند.
اتیوپی چهل و هشت زبان بومی دارد و رایجترین زبان خارجی در میان تحصیلکردگان این کشور زبان انگلیسی است. انگلیسی در دبیرستانها تدریس میشود و امهاری پیش از این زبان اصلی تدریس در دبستانها بود اما از سالها پیش زبانهای محلی همچون اورومیفا و تیگرینیا این نقش را برعهده گرفتهاند. اتیوپی، خط ویژه خود را دارد که گعز نامیده میشود.
اتیوپی از لحاظ تاریخی یکی از بهترین اقتصادهای جهان را دارا میباشد که در طول دوران سلطنت هایله سلاسی که در آن ارزش دلار اتیوپی خیلی بالا رفته بود، نیز ادامه داشتهاست. اتیوپی در مرز یک ملت کامیاب قرار داشت. اما در هر صورت پس از انقلاب سال ۱۹۷۴ (میلادی)، نحوه اداره اقتصاد اتیوپی بصورت اقتصاد سوسیالیستی تغییر یافت: کنترلهای قدرتمند ایالات تثبیت گشته و بخش عمدهای از اقتصاد و از جمله صنایع مدرن، کشاورزی سطح بالا و تجاری، کلیه زمینهای کشاورزی، مناطق اجارهای شهری و کلیه موسسات مالی به بخش خصوصی منتقل گردیدند.
از نیمه سال ۱۹۹۱ (میلادی)، اقتصاد شروع به حرکت به سمت اقتصاد بازار محور غیر متمرکز نموده و تأکید آن بر ابتکار عمل فردی قرار گرفت که نتیجه آن یک دهه رکود اقتصادی بود. در سال ۱۹۹۳ (میلادی) حرکت تدریجی خصوصیسازی کسب و کار، صنعت، بانکداری، کشاورزی، تجارت و بازرگانی ادامه یافت.
اتیوپی با وسعتی برابر ۴۳۵۰۷۱ مایل مربع (۱۱۲۷۱۲۷ کیلومتر مربع[۳۱]), اتیوپی بیست هفتمین کشور بزرگ دنیا (بعد از کلمبیا) محسوب میگردد. این کشور در بزرگی با بولیوی قابل مقایسه بوده و دو سوم وسعت ایالت آلاسکای ایالات متحده میباشد.
بخش اصلی اتیوپی در منطقه شاخ آفریقا که وسیعترین منطقه شرقی قاره آفریقا بحساب میآید، واقع گردیدهاست. مرزهای اتیوپی از غرب به سودان، از شمال به جیبوتی و اریتره، از شرق به سومالی و از جنوب به کنیا ختم میشوند. در داخل اتیوپی مجموعهای از کوهستان و فلاتهای پست وجود دارند که با دره بزرگ ریفت از هم تفکیک شدهاند. بطور کلی مسیر این دره از جنوب غرب به شمال شرق کشیده شده که زمینهای پست بنام استپها یا زمینهای نیمه صحرائی، آنرا پوشاندهاست. گوناگونی بسیار زیاد انواع زمین در این کشور باعث وجود انواع آب و هوا، خاک، سرسبزی طبیعی و ترکیبات جمعیتی گردیدهاست.
قبل از سال ۱۹۹۶، اتیوپی به سیزده استان تقسیم گشته بود که اکثر آنها ریشه در مقاطع تاریخی داشتند. در حال حاضر اتیوپی دارای یک سیستم حکومتی ردیفی است که متشکل است از دولت فدرال که نظارت بر ایالات محلی نژادی، مناطق، محلات (“ورداها”) و (“کبلههای”) مجاور را برعهده دارد.
یک ویژگی خاص آدیس آبابا این است که در مقایسه با بقیه ی شهرهای این منطقه بسیار امن است، اگر چه باید همیشه مراقب کیف قاب ها به خصوص در اماکن شلوغ و عمومی بود اما خبری از خشونت و تروریسم نیست.
شاید در بار اول به نظر جایی شلوغ و پر هرج و مرج برسد اما پر از روح و زندگی است و قدم زدن در آن یکی از بهترین کارهایی است که می توانید در آدیس آبابا انجام دهید. واژه ی مرکاتو از کلمه ی ایتالیایی مارکت به معنای فروشگاه گرفته شده است و آدیس مرکاتو در وقع بزرگترین بازار فضای باز آفریقا محسوب می شود. در این بازار که یکی از جاذبه های دیدنی آدیس آبابا است، بخش های متنوعی وجود دارد که در آن می توانید از لباس گرفته تا خوراک و سوغاتی را پیدا کنید.
کلیسای جامع سنت جرج را می توان بهترین و قوی ترین مرکز عبادت در تمام آدیس آبابا دانست. این کلیسا در بالای تپه ای و مشرف به خیابان Menelik II قرار گرفته است و در کنار آن موزه ای قرار دارد که در آن اشیا و وسایل قدیمی یادگاری از کلیسای کهن، تعدادی دست نوشته ی قدیمی و لباس و صلیب های اتیوپیایی نگهداری می شود.
میدان مسکل در آدیس آبابا از آن دست میدان هایی است که هر تجمع و اتفاق مهمی که قرار است در شهر بیفتد مثل مراسم ها و یا فستیوال های خاص، در آن جا به وقوع می پیوندد. دیدن این میدان از این جهت مهم است، در غیر اینصورت اگر مراسم خاصی نباشد، کار زیادی در این میدان نخواهید داشت.
اگرچه کلیسای جامع سنت جرج یکی از معروف ترین ها در آدیس آبابا است اما کلیسای مقدس تثلیث هم مقدس ترین کلیسای ارتدوکس در این شهر است. این کلیسا با در و دیوارهای کنده کاری شده و درختان کاج بلندی که در اطرافش قرار دارد، فورا شما را به یاد یکی از آن سازه های قرون وسطایی می اندازد. در پشت این کلیسا هم موزه ی دیگری قرار دارد که در آن تعدادی از اشیا تاریخی اتیوپی مانند تاج پادشاهی امپراطور قبلی اتیوپی نگهداری می شود.
در موزه ملی اتیوپی که یکی از بهترین موزه های آدیس آبابا است می توانید اشیا باستانی و صنایع دستی کشور اتیوپی را ببینید و از تنوع وسایل آن لذت ببرید. بنابراین اگر دوست دارید تا کمی با تاریخ و فرهنگ اتیوپی بیشتر آشنا شوید، اینجا واقعا جای خوبی است. در طبقه ی بالایی این موزه هم می توانید متعلقات پادشاه و خانواده ی سلطنتی را ببینید.
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است