بیخانه های موزامبیک
بیخانه های موزامبیک
گراند هتل بایرا (Grande Hotel Beira) در شهر بایرا در موزامبیک قرار گرفته و اقامت غیرقانونی هزاران نفر از افراد بی‌خانمان در آن از زمان استقلال این کشور آغاز شد. شاید عجیب به نظر برسد ولی موزامبیک با سرعتی زیاد در حال تبدیل شدن به یکی از مقاصد گردشگری در دنیا است. طبیعت بکر و زیبایی خیره‌کننده باعث شده است که بعد از استقلال این کشور، گردشگران زیادی آن را به عنوان مقصد گردشگری خود انتخاب کنند.
در گذشته که کشور موازمبیک تحت سیطره پرتغالی‌ها بود، توریست‌های زیادی به واسطه‌ی آب و هوای مدیترانه‌ای شهرهای ساحلی آن از رودزیا، آفریقای جنوبی، پرتغال و مستعمراتش روانه این کشور می‌شدند.
شهر بایرا با وجودی که یک شهر بندری مهم در منطقه و سومین شهر بزرگ موزامبیک به شمار می‌رفت، هرگز مقصد اصلی گردشگران نبود. آن‌ها ترجیح می‌دادند به مجمع‌الجزایر بازاروتو در همان نزدیکی بروند و به تماشای سواحل زیبا و صخره‌های مرجانی آن بنشینند.
با این حال تجار پرتغالی معتقد بودند با ساخت هتلی باشکوه در بایرا که مشرف به اقیانوس هند و رودخانه بوزی (Buzi) باشد، می‌توانند به راحتی آنجا را به قطب گردشگری منطقه تبدیل کنند.
شرکت پرتغالی Companhia de Moçambique در سال ۱۹۵۳ گراند هتل بایرا را در این شهر افتتاح کرد. این هتل بزرگ‌ترین و لوکس‌ترین هتل در سراسر قاره آفریقا محسوب می‌شد و دارای استخر المپیک، سینما و غیره بود. این سازه شامل تزیینات داخلی، قاب‌های بزرگ شیشه‌ای و راه پله‌ی مارپیچی خیلی بزرگ می‌شود.
اما پیش‌بینی سیل مهمان‌هایی که قرار بود روانه این هتل شوند، هیچ‌گاه به واقعیت تبدیل نشد. از آنجا که هزینه نگهداری آن سر به فلک می‌کشید، کمتر از یک دهه بعد بسته شد. متاسفانه این هتل در طول هشت سال فعالیت خود سودآور نبود.
از سال ۱۹۶۳ که مصادف با تعطیلی هتل بود، تا سال ۱۹۷۵ که موزامبیک به استقلال رسید، این هتل هیچ کارایی نداشت. اما بعد از ماجرای استقلال، کشور دچار جنگ داخلی شد و هتل بایرا به عنوان پایگاه نظامی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به امنیت نسبی ناشی از حضور ارتش، هزاران بی‌خانمان به این هتل آمدند. شهر بایرا بهشتی برای پناهندگانی شد که به دنبال امنیت و دسترسی به کمک‌های بین‌المللی بودند که از طریق بندر می‌رسید.
جنگ داخلی بیش از بیست سال قبل به پایان رسید، اما بسیاری از افراد بی‌خانمان همچنان در این مکان زندگی میکند. از این هتل فقط دیوارهای بتنی آن بجا مانده، نه تنها تزیینات و مبلمان‌های آن سال‌ها قبل به فروش رسید، بلکه کابل‌ها و لوله‌ها نیز از دیوارها جدا و به اوراقی‌ها فروخته شد. درها را از لولا درآورده، پارکت‌های چوبی کف را بلند کرده و حتی آسانسور را هم برده‌اند و جای آن یک چاه خالی است. با این حال مردم همچنان از استخر المپیک این هتل استفاده می‌کنند.
در حال حاضر بیش از سه هزار نفر به صورت غیرقانونی در این مکان زندکی می‌کنند. اکثر آن‌ها بیکار بوده و مابقی نیز به عنوان خدمتکار و راننده کامیون در شهر مشغول هستند. تعدادی از این افراد مغازه‌های خود را در داخل ساختمان هتل بر پا کرده و کوکی، موز و نوشیدنی می‌فروشند.
در گذشته در میان ساکنین این محل نظم و مدیریت وجود داشت و مسئولیت امنیت و دسترسی به آب را به اعضای منتخب می‌سپردند. اما وضعیت امور طی چند سال گذشته به شدت تنزل یافته و علاوه بر افزایش جرم و جنایت، بیماری و زباله نیز از معضلات این منطقه به شمار می‌رود.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |