شهر سولاوسی اندونزی
شهر سولاوسی اندونزی
سولاوِسی (Sulawesi) یکی از جزایر بزرگ کشور اندونزی است. این جزیره یازدهمین جزیره بزرگ جهان است و ۱۷۴٫۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد. در غرب آن بورنئو، در شمال آن فیلیپین، در خاور آن جزایر ملوک و در جنوب آن فلورس و جزیره تیمور قرار دارد. منطقه مرکزی سولاوسی بسیار کوهستانی است به طوری که ساحل‌نشینان آن رفت‌وآمد از راه دریا را به تماس زمینی ترجیح میدهند. این جزیره به شش استان گورونتالو، سولاوسی باختری، سولاوسی جنوبی، سولاوسی مرکزی، سولاوسی جنوبی و سولاوسی شمالی بخش شده‌است. بزرگترین شهرهای آن ماکاسار، در کرانه جنوب باختری و مانادو، واقع در نوک شمالی جزیره، هستند. در سفر به اندونزی به جزیره زیبا سولاوسی بروید که از جذاب ترین جاهای دیدنی اندونزی، دیدنی های اندونزی و جاذبه های گردشگری اندونزی می باشد. جزیرۀ سولاوسی از بهم پیوستن دو قارۀ مختلف ایجاد شده و به همین دلیل بسیار بزرگ و البته بسیار ناهموار هست. حیات وحش این منطقه خاص و چشمگیر است به طوری که محققان آن را بنام «ماداگاسکار اندونزی» میشناسند. این نام خودش برای بیان میزان غنی بودن حیات این منطقه کافی است. آثار بجا مانده نشان میدهد که نقاشان تصاویر در دوره ای زندگی میکردند که در آن بزرگترین حیوان درنده جزیره کمی ازگربه های خانگی بزرگتر بوده. به این ترتیب درندگان برای انسانها خطری محسوب نمیشدند و تنها خطری که آنها را تهدید میکرد هوای گرم استوایی و مارهای بزرگ منطقه بوده است. کشف اطلاعات دربارۀ جزیرۀ سولاوسی موجب شد که باستان شناسان و هنرشناسان بسیاری جذب آن شوند. افراد کنجکاوی که مایل بودند دربارۀ حقیقت این اقوام باستانی بیشتر بدانند. باستان شناسی در دانشگاه گریفیث استرالیا بنام آدام بروم، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتری دربارۀ خالقین این نقاشی ها به حفر غارهای پنگکپ پرداخت. او معتقد است که « سولاوسی احتمالاً بهشتی برای انسانها بوده است.این جزیره بسیار بزرگ است و از نظر طبیعی و زیست شناسی گستردگی فراوانی دارد. از نظر منابع غذایی نیز شرایط خوبی داشته و ساکنین آن به خاطر دور بودن از انسانهای دیگر ترسی نداشتند.»
تقسیمات سولاوسی
- سولاوسی شمالی به مرکزیت مانادو
- گورونتالو (استان) به مرکزیت گورونتالو
- سولاوسی جنوبی به مرکزیت ماکاسار
- سولاوسی مرکزی به مرکزیت پالو
- سولاوسی باختری به مرکزیت ماموجو
- سولاوسی جنوب خاوری به مرکزیت کنداری
- سولاوسی جنوبی به مرکزیت ماکاسار
سولاوسی (Sulawesi که گاه Celebes نیز نامیده می شود) ـ یکی از چهار مجموعه جزیره ی بزرگ اندونزی است. از نظر واژه شناسی نام این جزیره ی بزرگ به معنای «نیزه ی سه شاخ آهنین» است که برگرفته از شکل جغرافیایی آن به شکل (K) است و در مکتب هندویی این نام، تداعی کننده ی یکی از ادوات جنگی ِایزد شیوا است. سولاوسی با طبیعتی شگفت انگیز از پوشش گیاهی بسیار ویژه، گونه های مختلف درختان نارگیل و آتشفشان های فعال در بخش شمالی، یکی از زیباترین مناطق اندونزی به شمار می آید. از نظر تقسیم بندی های قومی ـ منطقه ای، سولاوسی به بخش های مختلفی تقسیم می شود که در هر منطقه اقوام مختلفی ساکن اند و هر کدام آیین های بومی متفاوتی دارند. مانادو و میناهاسا (Minahasa) دو قوم بزرگ ساکن سولاوسی هستند. واژه ی میناهاسا به معنی اتحاد قبایل سنتی است که از دو واژه ی بومی به معنای دریا و یگانگی مشتق شده است. بزرگترین شهرهای این جزیره ماکاسار (Makassar) در بخش جنوبی و مانادو در شمال جزیره است.
هرچند اقوام ساکن در این جزیره از قرن 17 مورد تهاجم کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، پرتغال و سپس هلند بوده اند، اما توانسته اند بسیاری از سنت های بومی خود از جمله فرهنگ رقص و موسیقی خود را همچنان حفظ کنند. هر قوم و هر منطقه سازها، انواع موسیقی و گونه های بسیار متنوعی از رقص دارد.
سولاوسی نیز مانند دیگر مناطق اندونزی، رقص های بسیار متنوعی دارد که بیشتر آنها با ارکسترهایی متشکل از کولین تانگ و سازهای دیگر همراهی می شوند. در رقص های شاخص سولاوسی، سه موضوع بیش از دیگر موضوعات دیده می شود، یعنی رقص سه کارکرد اصلی و برجسته پیدا می کند : رزم، سپاس گذاری از ایزدان و روایت داستان های عاشقانه.
بیشتر از 400 مجسمۀ باستانی در این منطقه پیدا شده که فقط حدود سی تای آنها شمایلی انسانی دارند. از زمان ساخت این مجسمه ها اطلاع دقیقی در دست نیست اما گفته می شود که قدمت آنها از هزار تا 5000 سال پیش می باشد. مردم محلی سالها قبل از اروپایی های مهاجر مگالیتها را می شناختند. در سفر به اندونزی به جزیره زیبا سولاوسی بروید که از جذاب ترین جاهای دیدنی اندونزی، دیدنی های اندونزی و جاذبه های گردشگری اندونزی می باشد. چیزی که جالب است این است که مجسمه ها تنها مگالیت های این سرزمین نیستند. در این منطقه بیشتر از 400 مگالیت مختلف کشف شده که شبیه به ظروف ذخیره آب هستند. بریدن و تراش دادن این سنگ ها با این دقت و زیبایی آنهم با وسایل و ابزارات چهار هزار سال قبل سوال بی جوابی است که ذهن محققان را درگیر خود کرده است. در طی سالهای گذشته تلاش بسیاری برای پیدا کردن نشانی از سازندگان این آثار حیرت انگیز یا ابزار آلات آنها دیده نشده است که این خود برشگفتی منطقه می افزاید. چند کیلومتر بالاتر از این مکان در میان کوهستان های مجاوز جایگاه غارهای لینگ – لینگ است. درست است که این غارها تاریک و در سایه هستند اما می توانید در آن رنگهای مختلف را ببینید که به آن زندگی می بخشد. رنگهایی مانند رنگ قرمز مارون که به نقش های روی دیوار زندگی میبخشد. شاید در نگاه اول تصاویر نقاشی شده روی دیوار غارها عجیب و غیر طبیعی باشد، بدنهای غیر طبیعی و پاهای باریک نقاشی ها شاید آن را عجیب نشان دهد اما وقتی درست به آنها نگاه می کنید اینطور نیست. روی این دیوارها می توانید تصاویری از حیوان ویژه این ناحیه را نیز ببینید. خوک- آهو (babirusa) حیوان ویژۀ منطقۀ سولاوسی است و تصاویر روی دیوار این غارها شاید اولین نمونه های هنر انسانی است که میبینید. در سفر به اندونزی به جزیره زیبا سولاوسی بروید که از جذاب ترین جاهای دیدنی اندونزی، دیدنی های اندونزی و جاذبه های گردشگری اندونزی می باشد.
رنگ های مختلف ساخته شده به دست انسان مانند رنگ قرمز مایل به قهوه ای (مارون) و رنگهای بسیار دیگری می باشد. رنگها را به روش های مختلفی استفاده می کردند به طور مثال رنگها را روی دستهایشان می پاشیدند یا در دهانشان می ریختند و با این روش اشکال مختلفی را روی دیوارها به جا می گذاشتند. با نگاه کردن به این نقاشی های غاری سولاوسی به سادگی می توان دریافت که تعدادی از این نقاشی ها ساختۀ دست کودکان است اما بعضی دستها بزرگ بوده اند. یا اینکه یکی دو نقاشی در این میان نشان میدهد که خالقان نقاشی کمتر از پنج انگشت در دست داشته اند.زمانی که نقاشی ها حیوانات را نشان میدهند که در این منطقه بیشتر خوکهای وحشی و خوک آهوها هستند در حقیقت نشان دهندۀ موجوداتی است که زندگی این مردم به آنها وابسته بوده است. نور فضای غارها موجب می شود که تصاویر در معرض دید سایرین قرار گیرد.
تاریخ سولاوسی
یکی از باستان شناسان دانشگاه حسن الدین در اطراف ماکاسار، ایوان سومانترزی است. او معتقد است که این غارها به محققین کمک می کند که رشد فرهنگ مردم سولاوسی جنوبی و حتی همۀ بشریت اهمیت میدهد. زیرا آثار هنری در شکل دهی به فرهنگ بشری نقش زیادی داشته اند. قبل از این بسیاری از محققان عقیده داشتند که هنر برای اولین بار نزدیک به 35000 سال قبل در اروپا ایجاد شد. شاهد این مدعایشان را نیز نقاشی های غار مشهور شووه در فرانسه میدانستند. اما با کشف نقاشی های شگفت آور ی که روی دیوارهای سنگی تیمپوسنگ در حوالی ماروس پیدا شد مشخص گشت که قدمت بیشتری را باید برای این هنر در نظر گرفت. در حقیقت قدمت این نقاشی ها را تا 39900 سال تخمین زده اند که تعدادی از آنها به شیوۀ شابلون دستی کشیده شده اند. در این منطقه نقاشی هایی وجود دارد که قدمت جوانترین آنها به حدود 35400 سال میرسد که از تاریخ ثبت شده در غارهای شووه حداقل چهارصد سال بیشتر قدمت دارد و این بسیار فراتر از تخمینی است که محققان پیش از این زده بودند. با تحقیق های انجام شده و تخمین قدمت آثار مشخص شد که در حقیقت نقاشی های این منطقه قدیمیترین آثار هنری جهان هستند که به وسیلۀ انسانها پدید آمده اند. در سفر به اندونزی به جزیره زیبا سولاوسی بروید که از جذاب ترین جاهای دیدنی اندونزی، دیدنی های اندونزی و جاذبه های گردشگری اندونزی می باشد. باستان شناسان به سرعت وارد عمل شدند و با انواع روشهای باستان شناسی به تخمین زدن قدمت این نقاشی ها پرداختند. تحقیقات نشان داد که باستانشناسان باید نقاشی های آن را با با فسیلها و گلسنگ های اطرافش هم سن و سال بدانند. در حقیقت یک روش کشف سن و سال این آثار استفاده از همین گلسنگ ها ست. اما با وجود تلاش محققین هنوز هم تعیین سن دقیق آثار این منطقه ممکن نیست.
چه میزان از هنر در غارها به وجود آمده است؟
مارس – پانگکپ تنها کوهستانهای پوشیده از غار نیست. این منطقه منبع بزرگی از سنگ آهن را برای این سرزمین در دل خود جای داده است. اگرچه بروم در مراحل ابتدایی تحقیقات خود میباشد اما توانسته است تصویری کلی از زندگی مردم مارس – پانگکپ به دست آورد. او معتقد است که این غارها سرپناه مردم منطقه در طی ماههای بارانی بوده است:«بطور کلی شما با جمعیت کوچک و پویائیی از شکارچیان و گردآورندگان روبرو هستید که دائماً از جایی به جای دیگر در حرکت بوده اند و بیشتر وقت خودشان را در جنگل میگذراندند.» سوال بزرگ این است که این مردم مواد لازم برای تهیۀ این آثار را از کجا آورده اند.اگرچه در گذشته بسیاری از رنگها از طبیعت به دست می آمده اما نشانه ای از منشأ این رنگ وجود ندارد. بروم در این مورد نیز نظرات خودش را دارد. او میگوید که هنوز به منشأء تهیه رنگ قرمزدر محیط بومی پی نبرده اند همچنین فرضیه ای دارد که این رنگها و لوازم مورد نیاز از طریق مبادلۀ کالا و معامله با همسایگان و جزایر همجوار به دست آمده باشد» اینطورکه به نظر میرسد که باید صبر کرد و منتظر ماند تا اکتشاف غارهای این منطقه به اتمام برسد زیرا هنوز مشخص نیست که تا چه میزان از این نقاشی ها در غارهای ماروس- پانگکپ کارست موجود است که به کشف انسان نرسیده است. پارک هنری غار لینگ لینگ به زودی و در میان سالهای 2017 و2018 به یک موزه تبدیل خواهد شد. دولت منطقه این غارها را تحت نظر دارد و به گردشگران نیز اجازه داده شده که در سولاوسی از این مقاصد استفاده کنند. در سفر به اندونزی به جزیره زیبا سولاوسی بروید که از جذاب ترین جاهای دیدنی اندونزی، دیدنی های اندونزی و جاذبه های گردشگری اندونزی می باشد.
منطقه رامانگ – رامانگ در سولاوسی
اگر از این منطقه به سمت رامانگ – رامانگ کارست برویم از هر طرف صدای انفجار در تپه ها را خواهید شنید که برای اکتشافات زمین شناسی جستجو میشوند. در این جا مکانی بنام بانتیمورونگ وجود دارد که به پارک پروانه ها مشهور است و این مکانی است که پرندگان مهاجر و گرمسیری به زاد و ولد مشغولند اما پس از عبور از مناطق حفاظت شده به سادگی میتوان مکانهایی را یافت که توسط انسان پشت سر هم تخریب میشوند. این مکانها، کوهستانها و تپه هایی است که برای تهیۀ سیمان پشت سرهم منفجر میشوند و این مسئله میتواند در منطقه مشکل ساز باشد. در رامانگ رامانگ اسکله ای وجود دارد که میتوانید در آن از محلی ها کلاه آفتابی اجاره کنید. بعد سوار قایق شوید و یک قایق سواری دوست داشتنی و پر شگفتی را در میان سایه های درختان نخل منطقه و از میان دره ها و پل های طبیعی تجربه کنید. بعد از تمام این مناظر شالیزارهای برنج و خانه های اهالی بومی وجود دارد.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |