شهر جاوه اندونزی

شهر جاوه اندونزی

جاوه یکی از جزایر کشور اندونزی است که پایتخت اندونزی جاکارتا در آن واقع شده‌است.

جاکارتا، پایتخت اندونزی، شهر تضادهاست. در این شهر علاوه بر جاذبه‌ها و تفریحات مدرن، می‌توانید زندگی سنتی را هم از نزدیک لمس کنید. فرهنگ غذایی متفاوت و طبیعت استوایی، از دیگر جذابیت‌های این شهر برای گردشگران است.

جاکارتا، شهری پرهیاهو و یکی از بزرگترین کلان‌شهرهای دنیا است. این شهر مجموعه‌ای از فرهنگ‌ها و جاذبه‌های تمام اندونزی را در خود جای داده است و اغراق نیست اگر بگوییم این شهر اندونزی کوچک است. این تنوع را می‌توان در اعتقادات، فرهنگ و حتی غذای ساکنان این شهر به وضوح مشاهده کرد. بهترین رستوران‌ها و مراکز خرید، بزرگترین و جذاب‌ترین موزه‌ها و گالری‌های هنری و مفرح‌ترین تفریحات و سرگرمی‌ها در این شهر برای گردشگران وجود دارد.

 

اطلاعات ضروری

اختلاف ساعت با تهران

جاکارتا پایتخت اندونزی، در منطقه‌ی زمانی UTC/GMT +۷ hours واقع شده و ۳ و نیم ساعت از تهران جلوتر است.

 

زبان رسمی

اندونزیایی

 

واحد پول

روپیه اندونزی

 

نوع برق شهری

ولتاژ برق شهری در اندونزی ۲۳۰ ولت و فرکانس استاندارد ۵۰ هرتز است. پریزها و دوشاخه‌ها در اندونزی از نوع C و F است.

کد کشور

+۶۲

 

شماره‌های اضطراری

• پلیس/ موارد اضطراری عمومی: ۱۱۰/۱۱۲ اس‌ام‌اس: ۱۷۱۷
• آمبولانس و امداد و نجات: ۱۱۸
• آتش‌نشانی: ۱۱۳
• فوریت‌های پزشکی: ۱۱۹

 

جهت رانندگی: چپ

 

فرودگاه‌های بین‌المللی

جاکارتا – فرودگاه بین‌المللی سوئکارنو-هتا

وضعیت آب‌ و هوا

جاکارتا آب و هوای استوایی مرطوب و بارانی دارد. فصل بارانی در جاکارتا بیشتر ایام سال را در بر می‌گیرد و بیشتر از اکتبر تا مه مشاهده می‌شود. چهار ماه باقی مانده، یعنی از ژوئن تا سپتامبر، خشک‌ترین فصل این شهر در نظر گرفته می‌شود. میانگین بارندگی این ماه‌ها کمتر از ۱۰۰ میلی‌متر است. فصل اوج بارندگی در این شهر ژانویه و فوریه است که میزان میانگین بارندگی به ۳۰۰ میلی‌متر می‌رسد. کمترین بارندگی در ماه آگوست است و میزان بارندگی به ۴۳ میلی‌متر می‌رسد.

 

بهترین زمان برای سفر

بهترین زمان برای سفر به جاکارتا از ماه مه تا سپتامبر است زمانی که آب و هوا نسبتا خشک است. جاکارتا در نزدیکی استوا قرار دارد و به همین جهت دمای هوای آن تغییرات قابل توجهی ندارد. تقریبا در تمام طول سال، آب و هوا گرم و مرطوب است و میانگین دمای هوا ۳۰ درجه‌ی سانتیگراد است.

جاکارتا دو فصل متمایز دارد. یکی از اکتبر تا آوریل زمانی است که آب و هوا بسیار مرطوب است. دیگری از مه تا سپتامبر که آب و هوا خشک‌تر است. در فصل‌های بسیار مرطوب سال به خصوص ژانویه، سفر به جاکارتا توصیه نمی‌شود.

 

هزینه ها

هزینه‌ی اقامت

هاستل‌ها در حدود ۱۲۰ هزار روپیه (۲۹۳ هزار ریال) بابت اقامت در خوابگاه، هزینه دارند. یک اتاق دوتخته‌ی اختصاصی از ۲۰۰ هزار روپیه (۴۹۰ هزار ریال) شروع می‌شود که این هزینه معمولا شامل وای‌فای رایگان و صبحانه‌ی رایگان است. قیمت‌ها در نواحی دور از شهرهای بزرگ، به شکل قابل ملاحظه‌ای پایین‌تر هستند. از آنجایی که هاستل‌ها و مسافرخانه‌ها در اندونزی بسیار ارزان هستند، کمپینگ در این کشور چندان رواج ندارد مگر اینکه در دل طبیعت باشید و بخواهید شب را در طبیعت بگذرانید. هزینه‌ی اقامت در هتل‌های ارزان از شبی ۲۰۰ هزار روپیه برای اتاق دوتخته شروع می‌شود. این هزینه معمولا شامل وای‌فای و صبحانه‌ی رایگان است. هزینه‌ی اقامت در هتل‌های زنجیره‌ای از شبی ۴۰۰ هزار روپیه ( یک میلیون ریال) شروع می‌شود. استفاده از سایت Airbnb هم رواج دارد. اجاره‌ی یک آپارتمان کامل شبی ۴۰۰ هزار روپیه هزینه دارد.

 

هزینه‌ی خورد و خوراک

غذاهای محلی بسیار ارزان هستند. غذاهای خیابانی، کمتر از ۱۰ هزار روپیه ( ۲۵ هزار ریال) قیمت دارند. یک وعده غذای ارزان در یک رستوان محلی از ۱۴ هزار روپیه ( ۳۴ هزار ریال) شروع می‌شود. یک وعده غذای بهتر در رستوران میان‌رده به همراه نوشیدنی و سرویس میز در حدود ۸۰ هزار روپیه ( ۱۹۵ هزار ریال) هزینه دارد. غذاهای غربی نسبت به غذاهای محلی گران‌تر هستند اما قیمت‌های معقولی دارند. یک وعده غذا به همراه نوشیدنی در حدود ۱۲۵ هزار روپیه (۳۰۰ هزار ریال) است. فست فود در حدود ۴۵ هزار روپیه (۱۱۰ هزار ریال) هزینه دارد. اگر بخواهید خودتان آشپزی کنید، هزینه‌ی خرید مواد غذایی اولیه‌ی مورد نیاز شما برای یک هفته در حدود ۳۰۰ (۷۳۰ هزار ریال) تا ۴۰۰ هزار روپیه (یک میلیون ریال) می‌شود. البته از آنجایی که غذا در اندونزی ارزان است، حتی اگر همه‌ی وعده‌های غذایی را بیرون بخورید، هزینه‌ی سفرتان زیاد نمی‌شود.

 

هزینه‌ی رفت و آمد

برای سفر بین جزیره‌ها، فرابرها در حدود ۷۰۰۰ روپیه (۱۷ هزار ریال) و بالاتر برای بلیط جاوه‌ی غربی تا بالی غربی هزینه دارند. یک سفر ۸ ساعته با اتوبوس هم ۷۰ هزار روپیه (۱۷۰ هزار ریال) هزینه دارد. اتوبوس‌های شبانه از ۱۳۰ هزار روپیه (۳۲۰ هزار ریال) شروع می‌شوند. پروازها به مقصد این کشور و از مبدا اندونزی، قیمت‌های ارزانی دارند. بلیط رفت به سنگاپور ۲۵۰ هزار روپیه (۶۰۰ هزار ریال) قیمت دارد. بلیط رفت به استرالیا از ۵۰۰ هزار روپیه (یک میلیون و ۲۰۰ هزار ریال) شروع می‌شود.

میانگین هزینه‌ی روزانه: ۴۰۰ تا ۶۷۰ هزار روپیه (یک میلیون ریال تا یک میلیون و ۶۰۰ هزار ریال)

البته این هزینه در شرایطی محاسبه شده است که شما در هاستل اقامت کنید، در غرفه‌های خیابانی ارزان غذا بخورید، از تورهای گران استفاده نکنید و از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنید.

 

توصیه‌هایی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها

غذای خیابانی بخورید

با پرداخت حدود ۱۰ هزار روپیه می‌توانید غذای لذیذ و محلی خیابانی بخورید. انواع سوپ، نودل و اسنک در غرفه‌های خیابانی عرضه می‌شوند که هم یک غذای کامل و هم بسیار مقرون‌به‌صرفه هستند. در بازارچه‌های محلی هم می‌توانید ارزان‌ترین غذاهای ممکن را پیدا کنید.

 

چانه بزنید

در اندونزی هر مبلغی که به شما اعلام کردند سریعا پرداخت نکنید. چانه بزنید و تخفیف بگیرید. اگر در این کار مهارت داشته باشید، خواهید دید که قیمت‌ها از آنچه که روی کالاها نوشته شده، ارزان‌تر هستند!

 

جاذبه‌های گردشگری

جاکارتا، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر اندونزی است. این شهر در شمال غربی سواحل پرجمعیت‌ترین جزیره‌ی دنیا یعنی جزیره‌ی جاوه قرار دارد و مرکز فرهنگی، سیاسی و تجاری اندونزی است. این شهر به خاطر فرهنگ متفاوت و غنی، صنایع دستی زیبا، غذاهای لذیذ و جاذبه‌های مدرن مثل پارک‌های آبی و مراکز خرید بزرگ، محبوب و مورد توجه گردشگران است. در ادامه با تعدادی از مشهورترین جاذبه‌های گردشگری این شهر آشنا می‌شویم.

 

یادبود ملی (Monumen Nasional)

 

 

بنای یادبود ملی که به اختصار Monas هم نامیده می‌شود، برجی ۱۳۲ متری در مرکز میدان Merdeka در جاکارتای مرکزی است که نمادی از جنگ برای اندونزی را به تصویر می‌کشد. این بنای یادبود برای گرامی‌داشت استقلال اندونزی ساخته شده است. ساخت این بنا در سال ۱۹۶۱ شورع شد و در سال ۱۹۷۵ به روی مردم گشوده شد. این بنا و موزه‌ی آن هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۴ بعدازظهر باز هستند. البته این مجموعه روزهای دوشنبه تعطیل است. از آوریل سال ۲۰۱۶، این مجموعه شب‌ها هم برای بازدید عموم باز می‌شود؛ از سه‌شنبه تا جمعه از ساعت ۱۹ تا ۲۲ و از شنبه تا یکشنبه از ساعت ۱۹ تا نیمه‌شب.

 

مرکز تفریحی Ancol Dreamland

 

 

این مرکز تفریحی که Taman Impian Jaya Ancol و گاهی Ancol Dreamland نامیده می‌شود، یک مرکز تفریحی است که در کنار اسکله‌ی جاکارتا واقع شده است. این مجموعه در سال ۱۹۶۶ افتتاح شده و در حال حاضر یکی از مهم‌ترین مراکز توریستی جنوب شرق آسیا است. این مجموعه از بخش‌های متعددی تشکیل شده است و امکاناتی چون زمین‌های گلف، هتل، پارک‌ موضوعی و سایر امکانات رفاهی را در بر گرفته است. در بخش دنیای فانتزی (Fantasy World)، ۲۷ وسیله‌ی سرگرمی وجود دارد، در بخش Atlantis Water Adventure می‌توانید از ۸ استخر آن لذت ببرید.

مسجد استقلال

 

 

مسجد استقلال بزرگترین مسجد در جنوب شرقی آسیا و بزرگترین مسجد سنی از نظر ظرفیت است. این مسجد ملی، برای گرامیداشت استقال اندونزی شاخته شده و به همین دلیل استقلال نام گرفته است. این مسجد که در کنار میدان Merdeka  و کلیسای جامع جاکارتا قرار دارد، در تاریخ ۲۲ فوریه‌ی ۱۹۷۸ افتتاح شده  است.

موزه‌ی ملی اندونزی

 

 

موزه‌ی ملی اندونزی یک موزه‌ی چندمنظوره‌ی تاریخی، جغرافیایی و مردم‌شناسی است که در وجه غربی میدان Merdeka قرار دارد. از آنجایی که یک تندیس فیل در حایط این مجموعه وجود دارد گاهی در میان مردم با نام ساختمان فیل هم شناخته می‌شود. این موزه، آثار به جامانده از تمام محدوده‌ی سرزمین اندونزی و بخش زیادی از تاریخ آن را پوشش می‌دهد.

پارک مینیاتوری Taman Mini Indonesia Indah

 

 

این پارک مینیاتوری که Taman Mini Indonesia Indah نام دارد و به اختصار TMII نامیده می‌شود یک منطقه‌ی تفریحی فرهنگی است که در شرق جاکارتا قرار دارد. ترجمه‌ی نام این پارک عبارت است از پارک مینیاتوری زیبای اندونزی. این پارک وسعتی در حدود یک کیلومترمربع دارد و نمونه‌ی کوچکی از فرهنگ اندونزی و زندگی روزانه در این کشور را به نمایش می‌گذارد. لباس‌ها، رقص‌های محلی و سنت‌های زیبای این کشور را در این پارک می‌توانید ببینید. علاوه بر این‌ها، در این مجموعه یک دریاچه با یک مجمع‌الجزایر مینیاتوری وجود دارد. تله‌کابین، موزه، سینما و تئاتر از دیگر امکانات تفریحی این مجموعه‌ی کامل و فوق‌ا‌لعاده است. همه‌ی این عوامل دست به دست هم داده‌اند تا این مرکز یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری جاکارتا باشد.

موزه‌ی وایانگ (Wayang)

 

 

این موزه به عروسک‌ها و نمایش‌های عروسکی وایانگ اختصاص دارد. این موزه یکی از چند موزه‌ای است که مشرف به میدان Fatahillah قرار دارد. از دیگر موزه‌ها و نگارخانه‌های اطراف آن می‌توان موزه‌ی تاریخ جاکارتا، موزه‌ی سرامیک و هنرهای زیبا و گالری هنری Kota Post Office را نام برد.

پارک Suropati

 

 

این پارک در منطقه‌ی Menteng در مرکز جاکارتا قرار دارد. منطقه‌ای که این پارک در آن قرار گرفته منطقه‌ای شبیه به یک تپه‌ی مرتفع است. این منطقه در ابتدا یک حیاط دایره‌ای شکل بوده که در سال ۱۹۲۰ با کاشت درختان و گل‌ها به مرور زمان به پارک تبدیل شده است. گردشگران و اهالی شهر از فضای این پارک برای استراحت و تفریح استفاده می‌کنند.

موزه‌ی تاریخ جاکارتا

 

 

این موزه که با نام‌های موزه‌ی Fatahillah و موزه‌ی Batavia هم شناخته می‌شود، در بخش قدیمی شهر مشهور به Kota Tua قرار دارد. بنای این مجموعه در سال ۱۷۱۰ به عنوان تالار شهر ساخته شده است. این موزه در سال ۱۹۷۴ افتتاح شده و اشیایی از دوران مختلف تاریخ جاکارتا را به نمایش گذاشته است.  این موزه در بخش جنوبی میدان Fatahillah و در نزدیکی موزه‌ی وایانگ و موزه‌ی سرامیک و هنرهای زیبا قرار دارد.

باغ وحش راگونان (Ragunan)

 

 

این باغ ‌وحش ۱۴۰ هکتاری، در جنوب جاکارتا قرار دارد. این باغ وحش میزبان بیش از ۲۷۰ گونه‌ی جانوری متنوع و ۱۷۱ گونه‌ی گیاهی است. بیش از ۴۵۰ نفر در این باغ وحش مشغول به کار هستند. بسیاری از حیواناتی که در این باغ وحش نگهداری می‌شوند، گونه‌های بومی اندونزی یا از سایر نقاط دنیا هستند که در معرض خطر انقراض قرار دارند. اژدهای کومودو، ببر سوماترا و گونه‌های متنوع و متعددی از پرندگان در جنگل‌های گرمسیری این باغ وحش نگهداری می‌شوند.

این باغ وحش ۱۵۰ ساله، سومین باغ وحش قدیمی دنیا و دومین باغ وحش بزرگ دنیا است که متنوع‌ترین گونه‌های گیاهی و جانوری را در اختیار دارد. از فوریه‌ی سال ۲۰۱۴، باغ وحش روزهای دوشنبه تعطیل می‌شود تا از حیوانات موجود در این مجموعه به خوبی حفظ و نگهداری شود.

 

میدان Merdeka

 

 

این میدان بزرگ در مرکز جاکارتا قراردارد. وسعت این میدان به یک کیلومترمربع می‌رسد و یکی از بزرگترین میدان‌های دنیا است. در مرکز این میدان بنای یادبود ملی یا Monas خودنمایی می‌کند. بخش که اطراف این یادبود را احاطه می‌کند و سنگ‌فرش شده است، محل برگزاری رویدادهای ملی مثل رژه‌های نظامی است. در اطراف این بنا، در حال حاضر فضای سبز و یک آب‌نمای موزیکال وجود دارد. این میدان یکی از محبوب‌ترین مکان‌های تفریح و سرگرمی در جاکارتا به خصوص در روزهای آخر هفته است. ساختمان‌های دولتی مهمی در اطراف این میدان واقع شده‌اند. از میان این بناهای مهم می‌توان به کاخ Merdeka، موزه‌ی ملی اندونزی، دادگاه عالی و وزارت‌خانه‌های مختلف اشاره کرد. در دوران استعمار، این میدان Koningsplein به معنای میدان پادشاه نامیده می‌شد. Merdeka یک کلمه‌ی اندونزیایی به معنای آزادی یا استقلال است.

 

موزه‌ی منسوجات

 

این موزه که به زبان محلی Museum Tekstil نامیده می‌شود، موزه‌ای در غر ب جاکارتا است. در این موزه، منسوجاتی از جزایر متعدد اندونزی به نمایش درآمده است.

کلیسای جامع سنت ماری

 

کلیسای جامع جاکارتا یک کلیسای کاتولیک رومی است که با نام رسمی Gereja Santa Perawan Maria Diangkat Ke Surga شناخته می‌شود. این کلیسا در سال ۱۹۰۱ و به سبک نئوگوتیک ساخته شده است. در آن زمان این سبک یک سبک معماری رایج برای ساخت کلیساها بوده است. کلیسای جامع جاکارتا، در مرکز این شهر و در نزدیکی میدان Merdeka و کاخ Merdeka درست روبه‌روی مسجد استقلال قرار دارد.

رصدخانه و افلاک‌نمای جاکارتا

 

 

این مجموعه شامل رصدخانه و افلاک‌نمای عمومی و بخشی از مجموعه‌ی علمی هنری Taman Ismail Marzuki است. این افلاک‌نما قدیمی‌ترین افلاک‌نمای اندونزی است. این کشور دو افلاک‌نمای دیگر هم دارد.

موزه‌ی اندونزی

 

 

 

 

این موزه که یک موزه‌ی مردم‌شناسی و قوم‌شناسی است در Taman Mini Indonesia Indah قرار دارد. این موزه به هنر و فرهنگ اقوام مختلف ساکن در اندونزی اختصاص دارد؛ اقوامی که در این مجمع‌الجزایر زندگی می‌کنند و ملت امروز اندونزی را تشکیل می‌دهند. بنای این موزه به سبک معماری بالی ساخته شده و به زیبایی تزیین شده است. هنر سنتی و مدرن، انواع صنایع دستی و لباس‌های سنتی از اقصی نقاط این کشور در این موزه گردآوری شده‌اند. اگر می‌خواهید با دوربین از این موزه عکس بگیرید باید بلیط ۵۰۰۰ روپیه‌ای بگیرید. اگر هندی‌کم همراه‌تان باشد و بخواهید فیلم‌برداری کنید باید بلیط ۱۰۰۰ روپیه‌ای بگیرید. عکاسی با موبایل آزاد است.

جزیره‌ی پراموکا (Pramuka)

 

این جزیره یکی از مجمع‌الجزایر موسوم به هزار جزیره است. هزار جزیره مجموعه‌ای از جزیره‌ها هستند که در سواحل شمالی جاکارتا قرار دارند. این جزیره به نوعی پایتخت هزار جزیره است و گروه‌های قومی مختلفی در آن زندگی می‌کنند. با قایق موتوری در مدت زمان دو ساعت و نیم می‌توانید خود را به این جزیره برسانید. امکان کرایه‌ی قایق برای سفر به جزایر این مجموعه هم وجود دارد.

غذاهایی که در جاکارتا باید امتحان کنید

 

 

اندونزی یک کشور بسیار پهناور است و جاکارتا بزرگترین شهر آن است. با وجود اینکه تعداد رستوران‌های سبک غربی روزبه‌روز در این شهر بیشتر می‌شود، نباید غذاهای خیابانی این کشور را فراموش کنیم. غرفه‌های کوچک و بزرگ غذاهای خیابانی محل رفت و آمد اهالی شهر هستند و اهالی جاکارتا این غرفه‌ها و رستوران‌های کوچک و محلی را برای غذا خوردن انتخاب می‌کنند.

این کشور به خاطر اینکه موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای دارد، آشپزی متنوعی دارد. آشپزی این کشور از بسیاری از کشورهای اطرافش تاثیر پذیرفته است. به خصوص در نواحی ساحلی می‌توانید این تاثیرپذیری را بیشتر مشاهده کنید.

بسیاری از غذاهایی که در رستوران‌ها و غرفه‌های خیابانی جاکارتا ارائه می‌شوند، غذاهایی از مناطق و بخش‌های گوناگون اندونزی هستند که به این منطقه آورده شده‌اند و طبق ذائقه‌ی اهالی این شهر، در آنها تغییراتی ایجاد شده است. در این شهر بزرگ، فرصت‌های زیادی برای چشیدن طعم غذاهای محلی وجود دارد. تعداد و تنوع این غذاها به قدری است که در یک سفر چند روزه نمی‌توانید آنها را امتحان کنید و لذت ببرید. در ادامه با تعدادی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای این شهر آشنا می‌شویم. در سفر به جاکارتا با توجه به ذائقه‌ی خود می‌توانید یک یا چند نمونه از این غذاها را انتخاب و امتحان کنید.

 

Pisang Goreng Sambal Roa ( موز سرخ شده و چیلی)

موزی که در جاکارتا برای آشپزی استفاده می‌کنند زیاد شیرین و رسیده نیست. این غذا را همراه با sambal roa می‌خورند که با ماهی و ادویه‌جات فراوان تهیه می‌شود.

 

Gorengan

این کلمه به معنای هر چیز سرخ شده است. در واقع این نام به هر ماده‌ی غذایی اطلاق می‌شود که در روغن فراوان سرخ شود. مثلا موادی مثل آناناس، سیب‌ زمینی، توفو، تمپه (خمیر دانه ی سویا) یا اسپرینگ رول. البته این غذا، غذای سالمی نیست به خصوص در رستوران‌ها و غرفه‌هایی که از یک روغن چندین بار برای سرخ کردن مواد استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد که استفاده‌ی مجدد از روغنی که قبلا استفاده شده، طعم این غذا را بهتر می‌کند.

فروشنده‌های خیابانی این غذا زمانی که افراد در ترافیک سنگین گیر افتاده باشند از فرصت استفاده می‌کنند و غذای خود را می‌فروشند؛ ترافیک‌های جاکارتا گاهی تا چند ساعت هم طول می‌کشد.

در همه‌ی خیابان‌های جاکارتا می‌توانید غرفه‌های فروش آن را پیدا کنید و این غذا را امتحان کنید.

Otak-Otak

این غذا علاوه بر اندونزی در کشورهای اطراف هم با تغییرات اندکی رایج است. این غذا را با ماهی، شیر نارگیل، علف لیمو و ادویه‌جات فراوان می‌پزند. این غذا را یا کباب می‌کنند یا در برگ موز، بخارپز می‌کنند. در جاکارتا این غذا را همراه با یک سس مخصوص بادام زمینی سرو می‌کنند. غرفه‌های فروش این غذا هم در همه‌ی خیابان‌ها و نزدیک ایستگاه‌های اتوبوس پیدا می‌شود.

Bakpao (بقچه‌های گوشتی)

برای تهیه‌ی این غذا خمیر را با مواد مختلف از جمله انواع گوشت، مرغ و سبزیجات پر می‌کنند و سپس بخارپز می‌کنند. البته این غذا در ابتدا با گوشت خوک پخته می‌شده اما بعدها برای اینکه مسلمانان این کشور هم به راحتی بتوانند این غذا را نوش جان کنند، از مواد دیگری چون انواع گوشت به خصوص مرغ و سبزیجات برای تهیه‌ی آن استفاده شده است.

 

Ketoprak Jakarta

یکی دیگر از غذاهای سنتی خیابانی جاکارتا همین غذاست که در سراسر جزیره‌ی جاوه شهرت و محبوبیت دارد. هنگام خرید این غذا از غرفه‌های خیابانی می‌توانید میزان ادویه‌جات آن را خودتان انتخاب کنید. توفو، تخم مرغ، جوانه‌ی حبوبات، کلم، کره‌ی بادام زمینی و موسیر از مواد اصلی تشکیل‌دهنده‌ی این غذای لذیذ هستند.

Kerak Telor، املت پرادویه

برای تهیه‌‌ی این املت از تخم اردک و برنج، پودر نارگیل، سیر سرخ‌ شده و میگوی خشک شده استفاده می‌کنند. این غذا را می‌توانید از غرفه‌های خیابانی در خیابان‌ها و در کنار نمایشگاه‌ها و بازارچه‌ها خریداری کنید. معمولا گردشگران از آن استقبال می‌کنند. این غذا در گذشته مختص قشر مرفه و ثروتمند جامعه بوده است.

 

Bebek Goreng، اردک سرخ شده

این غذا را علاوه بر غرفه‌های خیابانی در رستوران‌های شیک هم می‌توانید پیدا کنید. این غذا را معمولا با برنج سرو می‌کنند و به طور سنتی آن را با دست می‌خورند تا پاک کردن گوشت اردک راحت باشد. نوع دیگری از این غذا هم وجود دارد که با مرغ تهیه می‌شود و Ayam goreng نام دارد.

برای تهیه‌ی این غذا، اردک را با انواع ادویه‌جات از جمله زنجبیل، علف لیمو، زیره و… مارینه می‌کنند. سپس آن را در ماهیتابه‌ای با روغن فراوان سرخ می‌کنند تا ترد و طلایی شود.

 

Martabak Manis، نوعی پنکیک شیرین

این پنکیک شیرین با مواد مختلفی پر می‌شود. این مواد از منطقه‌ای به منطقهی دیگر متفاوت است. در اندونزی، این پنکیک یک دسر محبوب خیابانی است که با مواد مختلفی چون انواع شکلات و نوتلا و شیر تغلیظ شده پر می‌شود.

 

پنکیک دورین (Durian)

دورین یا خارگیل یک میوه‌ی استوایی است. برای تهیه‌ی پنکیک این میوه از آرد و پوره‌ی درین استفاده می‌شود. البته این میوه را به شکل‌های مختلف در تهیه‌ی انواع کرپ هم به کار می‌برند.

 

Roti Bakar

این نان تست را در وعده‌ی صبحانه یا به عنوان دسر مصرف می‌کنند. از مواد مختلفی چون توت فرنگی، موز، آناناس و شکلات به عنوان تاپینگ این نان استفاده می‌کنند. در بسیاری از غرفه‌های خیابانی هم می‌توانید به راحتی این دسر لذیذ را پیدا کنید. علاوه بر گردشگران، اهالی شهر هم از این دسر استقبال می‌کنند.

برخی از غرفه‌های فروش غذا، با اضافه کردن اسکوپ‌های بستنی و خامه، دسر دیگری به نام Es Roti Bakar را عرضه می‌کنند که بسیار لذیذ و البته پرکالری است.

 

ساتای (Satay)

 

این کباب گوشت مشهور متعلق به منطقه‌ی جاوه است و در اندونزی و جاکارتا هم رواج پیدا کرده است تا جایی که به غذای ملی این کشور تبدیل شده و لذیذترین ساتای دنیا را در اندونزی می‌توانید امتحان کنید. برای تهیه‌ی این کباب از گوشت گوساله، گوسفند یا مرغ استفاده می‌کنند. نوع محبوب تر این کباب را با سس آناناس و سس بادام زمینی سرو می‌کنند. این غذا را در گوشه و کنار شهر می‌توانید پیدا کنید؛ از غرفه‌ها و فروشنده‌های خیابانی گرفته تا رستوران‌های شیک.