اطلاعات عمومی سیشل
اطلاعات عمومی سیشل
جمهوری سیشل کشوری است جزیره‌ای در اقیانوس هند. پایتخت آن ویکتوریا است.
سیشل از مجمع‌الجزایری شامل ۱۱۵ جزیره تشکیل شده‌است که در حدود ۱۵۰۰ کیلومتری خاور خاک اصلی قاره آفریقا واقع شده‌اند. این جزایر در شمال خاوری ماداگاسکارقرار گرفته‌اند. سیشل با ۸۶٫۵۲۵ نفر جمعیت یکی از کمترین جمعیت‌ها را در میان کشورهای آفریقا دارد. شاخص توسعه انسانی آن اما در میان بالاترین‌ها در آفریقا است.
جزایر سیشل آب‌وهوای دریایی استوایی دلپذیری دارند و گردشگران زیادی از این جزایر دیدن می‌کنند. تنها یک‌سوم از جزایر سیشل مسکونی هستند و ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در جزیره اصلی یعنی جزیره «ماهه» نشیمن گزیده‌اند. جزیره ماهه ۲۷ کیلومتر درازا و ۳ تا ۸ کیلومتر پهنا دارد و پایتخت کشور نیز در همین جزیره واقع شده‌است.
این جزایر در میانه‌های سده هجدهم مستعمرهٔ فرانسه شد، در ۱۸۱۴ به بریتانیا واگذار گشت و در ۱۹۷۶ استقلال یافت.
سیشل در سال ۱۵۰۱ توسط واسکو دوگاما کشف شد. این جزایر بین سال‌های ۱۷۵۶ و ۱۷۹۴ توسط فرانسویان اداره می‌شد و در سال ۱۷۹۴ به دست انگلیسی‌ها افتاد و در سال ۱۸۱۴ به طور رسمی یکی از مستعمرات بریتانیا محسوب می‌شد. پس از سال ۱۸۳۰ بسیاری از بردگان آزاد شده، برای سکونت به این جزایر آمدند و از سده‌ی نوزدهم جزایر سیشل یکی از مناطق محبوب گردشگری برای اعیان بریتانیایی بود.
سیشل در سال ۱۹۷۶ استقلال یافت. در ۱۹۷۷ فرانس آلبرت رنه نخست وزیر وقت، کودتایی را بر ضد جیمز مانشام، رئیس‌جمهوری وقت، رهبری کرد و نظام تک حزبی و سوسیالیستی را برقرار ساخت و خواستار عدم تعهد شد. تلاش‌هایی همچون به کارگیری مزدوران آفریقای جنوبی برای سرنگونی رنه انجام شد اما همه‌ی این تلاش‌ها نا‌موفق بودند. در ۱۹۹۲ انتخابات چند حزبی برگزار شد. جیمز مانشام به سیشل بازگشت و رهبری حزب دموکرات را برعهده گرفت. فرانس آلبر رنه تا آوریل ۲۰۰۴ قدرت را در دست داشت و در آن تاریخ جیمز میشل که از هم حزبی‌های او بود، ریاست جمهوری را عهده‌دار شد. سیشل یکی از اعضای جامعه‌ی مشترک‌المنافع انگلستان است.
از آنجا که سیشل جمعیت بومی ندارد، ساکنین این جزیره را غالبا مهاجران فرانسوی، آفریقایی، هندی و چینی تشکیل می‌دهند.
زبان‌های فرانسه و انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی و فرانسوی بومی شده‌اند و ساکنین جزایر به این زبان ها سخن می‌گویند. دین اکثر ساکنین سیشل، مسیحی و کاتولیک است و منبع اصلی در آمد مردم، گردشگری و صادرات انواع ماهی، برگ چای و گیاهان معطر است.
سیشل سال‌ها مستعمره‌ی انگلیس بود و پس از استقلال هم چندین کودتای نظامی در آن رخ داد. این کشور کم جمعیت‌ترین کشور قاره‌ی آفریقا است. این جزایر به دلیل قرار گرفتن در راه تجارت قاره‌های آفریقا و آسیا، در قرن هفده میلادی برای مدتی مقر دزدان دریایی محسوب می‌شد. بعد از مدتی فرانسه کنترل این جزایر را در دست گرفت و دزدان این جزایر را ترک کردند.
فرانس آلبرت رنه در خلال سال‌های ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۴ رئیس‌جمهوری سیشل بود. پس از او جیمز میشل ریاست جمهوری را در این کشور بر عهده گرفته است. نظام سیشل جمهوری است ولی رییس جمهوری این کشور بیش از پانزده سال و با کودتا در قدرت بود. رئیس جمهوری، که شورای وزیران را انتصاب میکند با رای تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می‌شود. مجمع ملی متشکل از ۲۳ عضو است که به طور مستقیم انتخاب می‌شوند و دو نفر از آن‌ها، که از سوی رئیس جمهوری گمارده منتصب می‌شوند. جبهه‌ی ترقی‌خواه خلق سیشل (تنها حزب قانونی سابق) حزب عمده‌ی سیاسی این کشور است.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |