جزایر گالاپاگوس اکوادور
جزایر گالاپاگوس اکوادور
جزایر گالاپاگوس گروه-جزیرهای آتشفشانی در اقیانوس آرام، در ۹۲۶ کیلومتری غرب اکوادور می‌باشد. این گروه-جزیره بر روی خط استوا قرار گرفته و از لحاظ جغرافیای سیاسی بخشی از اکوادور محسوب می‌شود. جزایر گالاپاگوس و آبهای اطراف آن یکی از استان‌های اکوادور و همچنین یک پارک ملی و یک منطقه محافظت شده دریایی را تشکیل می‌دهند. زبان رسمی در این جزایر اسپانیولی است و جمعیت آن‌ها کمی بیش از ۲۵٬۰۰۰ نفر می‌باشد.
شهرت این جزایر بخاطر گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر بفردی است که در این جزایر یافت می‌شوند. این گونه‌ها توسط چارلز داروین و طی سفر دریایی بیگل (بر عرشه کشتی بریتانیائی به همین نام متعلق به نیروی دریایی سلطنتی) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات و نمونه برداری‌های وی در طول این سفر نقش اصلی را در شکل‌گیری نظریه مشهور داروین به نام فرگشت (به غلط تکامل ) بوسیله انتخاب طبیعی بوده‌است.
این جزایر ویژگی های منحصربفردی دارند که آن ها را از شگفتی های طبیعی دنیا کرده است. به غیر از جزایر اصلی، ۸ جزیره کوچک و ۴۰ جزیره صخره ای هم در این شبه جزیره وجود دارد. در جزیره سانتاکروز شهری با نام پورتو آی وجود دارد که بزرگترین شهر مجمع الجزایر گالاپاگوس است. مجمع الجزایر گالاپاگوس استانی در اکوادور است که حدود ۴۰۰۰۰ نفر در آن زندگی می کنند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید سفری که دانشمند معروف چارلز داروین در قرن نوزدهم به این جزیره داشت الهام بخش نظریه تکامل تدریجی او شد.
جزیره گالاپاگوس زیستگاه حیوانات و گیاهان کمیابی است که تاکنون انسان نتوانسته به زیبایی طبیعی اش آسیبی وارد کند. در این جزیره هیچ شکاری انجام نمی شود و به همین دلیل حیوانات مختلف و متنوع می توانند به دور از تهدیدات انسانی به رشد خود ادامه دهند. در این جزیره می توانید حیواناتی بومی و خاص مثل شیرهای دریایی، لاکپشت های سبز گالاپاگوس، مارمولک های گدازه ای، پنگوئن های محلی ، ،ایگوآنای دریایی ، دولفین ها، نهنگ ها، کوسه ها و … را ببینید. به غیر از حیواناتی منحصربفر پرندگانی مثل کودن های آبی پا و فلامینگو ها هم در این جزیره زندگی می کنند. این جزیره پوشش گیاهی اش هم متنوع و خاص است و در آن گیاهانی مثل بروملیاس، اسکالسی بومی و سرخس هم دیده می شوند.
درباره حیوانات، پرندگان و گیاهان این جزیره حرف زدیم اگر می خواهید درباره آبزیان دریایی و مناظر غواصی آن بدانید باید بگوییم که انواع ماهی های بومی و گیاهان دریایی، دنیایی رنگارنگ و شگفت انگیز را در زیر آب به وجود آورده اند.
آب و هوای گالاپاگوس
با اینکه اکوادور بر روی خط استوا قرار دارد اما جریان های هامبالت (جریان اقیانوسی سرد که شرایطی خوب را برای زندگی آبزیان فراهم می کند) باعث شده که آب و هوایش چندان گرم نباشد، هرچند که پدیده ال نینو که هر ۳ تا ۷ سال گرمایشی عظیم دارد آب دریا را گرم و سطح آب را بالا می آورد. در بین ماه های ژوئن تا نوامبر (خرداد تا آبان) دمای آب ۲۲ درجه سانتی گراد است و بادهای سردی از سمت جنوب و جنوب شرق می وزد و مهی غلیظ جزیره را در بر گرفته است اما در ماههای گرم سال (دسامبر تا می (آذر تا اردیبهشت)) دمای هوا حدود ۲۵ درجه سانتی گراد است و از باد هم خبری نیست.
پیشینه گالاپاگوس
جزایر گالاپاگوس حدود ۵ میلیون سال قبل در اثر فوران های آتش فشانی ساخته شد و حتی امروز هم در جزایر فرناندینا و ایزابلا آتش فشان های فعالی را می توانید ببینید. در سال ۱۸۹۲ اسم گالاپاگوس را به افتخار کریستوف کلمب، مجمع الجزایر کولون گذاشتند و در سال ۱۹۲۴ این کشور برای حفاظت از جزایر گالاپاگوس قوانین خاصی را ایجاد کرد. در سال ۱۹۶۴ در جزیره ی سانتاکروز ایستگاه تحقیقاتی چارلز داروین تاسیس شد و در سال ۱۹۷۳ شهر پورتو بارکونیزومورنو پایتخت گالاپاگوس شد. در سال ۱۹۷۸ بود که یونسکو این جزایر را در لیست میراث جهانی خود قرار داد.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |