حمل و نقل عمومی در استرالیا
حمل و نقل عمومی در استرالیا
هنگام سفرهای بین ایالتی در استرالیا به خاطر داشته باشید که این کشور، بسیار بزرگ است، تقریباً به اندازه ی اروپا یا ایالات متحده ی امریکا (و بیش از 30 برابر بزرگ تر از بریتانیا) و فاصله ی بین کلان شهرها در این کشورها زیاد است. سفر با هواپیما باعث صرفه جویی در وقت می شود، ضمناً چناچه با هواپیما سفر کنید مجبور نخواهید بود بی خوابی ناشی از سفرهای طولانی با اتوبوس و قطار را تحمل کنید، اما در این صورت نمی توانید مناطق و مناظر مختلف استرالیا را تماشا کنید. اگر قصد دارید در تعطیلات عمومی یا در آغاز یا پایان تعطیلات مدارس به مکانی دور سفر کنید، بهتر است از قبل بلیت اتوبوس، هواپیما، قطار یا … را رزرو کنید. علی رغم مسافت های طولانی در سفرهای داخل کشور، اکثر استرالیایی ها ترجیح می دهند با اتومبیل خود سفر کنند.
حمل و نقل در کانبرا
ماشین، عمده‌ترین وسیلهٔ حمل و نقل در کانبرا است. سیاستهای گذشته باعث توسعه کیفیت راه‌ها و پایین بودن تراکم جمعیت در منطقه وسیعی از شهر شده‌است. حومه‌های کانبرا باغراه به هم متصل شده‌اند (جاده‌های دو طرفه با محدودیت سرعت بین ۸۰ تا یکی از این جاده‌ها، باغراه توگرانونگ است که کانبرا را به توگرانونگ متصل میکند.
شبکهٔ اتوبوسرانی
شبکهٔ اتوبوسرانی پایتخت استرالیا (ACTION)، حمل و نقل عمومی شهر را تأمین میکند. شبکهٔ گسترده‌ای از راه‌های دوچرخه‌سواری نیز ساخته شده‌اند. فقط ۶٪/۴ جمعیت از اتوبوس استفاده می‌کنند. ۵٪/۵ نیز پیاده یا با دوچرخه به محل کار می‌روند. شبکهٔ ریلی شهری در کانبرا وجود ندارد. هر چند در نقشه‌های گریفن، خط ریلی و تراموا برای ارتباط شمال شهر با سایر نواحی در نظر گرفته شده بود. شبکهٔ اتوبوسرانی خصوصی بین کانبرا و کوئین‌بیان، این شهر را به نیوساوت ولز متصل میکند.
خط آهن میان ایالتی
خط آهن میان ایالتی، سیدنی را به کانبرا متصل میکند. ایستگاه راه آهن کانبرا در داخل منطقه جنوبی حومهٔ کینگستون قرار گرفته‌است. بین سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۲۲ خط آهن از روی رودخانهٔ ملونگلو عبور کرد و به سمت شمال تا مرکز شهر امتداد یافت هر چند به علت وقوع سیل، خط بسته شد و هیچ‌گاه بازسازی نگردید. دسترسی به ایستگاه قطار ملبورن از طریق شبکهٔ اتوبوس انجام می‌شود که به فاصلهٔ یک ساعت از کانبرا در شهر یاس | نیوساوت ولز قرار دارد. برنامه ساخت قطار سریع‌السیر یا TGV بین سیدنی، ملبورن و کانبرا کامل شده‌است، ولی به علت عدم توجیه اقتصادی برخی قسمت‌های طرح، هنوز اجرایی نگردیده‌است.
کانبرا از طریق آزاد راه فدرال حدود سه ساعت با سیدنی فاصله دارد و از طریق آزاد راه بارتون، حدود هفت ساعت با ملبورن فاصله دارد. از طریق آزاد راه مونارو، دو ساعت با پسیت اسکی کوه‌های برخی و پارک کوسیوسکو فاصله دارد. از طریق آزاد راه کینگز نیز به شهر بایتموس در نیوساوت ولز دسترسی دارد که مرکز گذراندن تعطیلات در ساحل نیوساوت ولز است.
فرودگاه بینالمللی کانبرا پروازهای داخلی به سیونی، ملبورن، بریسبان، آدلاید و پرت را انجام می‌دهد. پروازهای مستقیم روزانه به آلبوری و نیوکاسل در نیوساوت ولز انجام می‌شود. پروازهای بینالمللی نیز در تاریخهای مقرر، کانبرا را به آنسوی آبها متصل میکند. تا سال ۲۰۰۳ باندهای فرودگاه بین فرودگاه غیرنظامی و پایگاه هوایی فایر بایرن |RAAF مشترک بود. در تاریخ ۲۷ ژوئیه همان سال، پایگاه نیروی هوایی به جای دیگری منتقل شد و فرودگاه بطور کامل به کنترل اشخاص غیرنظامی درآمد.
حمل و نقل در سیدنی
اغلب ساکنان سیدنی با اتومبیل و از طریق آزاد راه‌ها، خیابانها و بزرگراه‌ها تردد می‌کنند. مهمترین مسیر حرکت در مناطق شهری، سیستم تردد خیابانی می‌باشد. اتوبوس، قطار و قایقهایی به نام فری نیز، بخش وسیعی از حمل ونقل مسافران را برعهده دارند.
قطارهای شهری و تراموا
قطارهای سیدنی توسط خط آهن شهری (سیتی ریل)، که وابسته به دولت «نیو ساوت ولز» است، اداره می‌شوند. قطارهای برون‌شهری در حومهٔ شهر، تردد کرده، سپس در یک ترمینال زیر زمینی که در بخش تجاری مرکز شهر قرار دارد، به یکدیگر ملحق می‌شوند. پس از المپیک سال ۲۰۰۰، کارایی سیتی ریل به طرز قابل توجه‌ای تنزل یافت. در سال ۲۰۰۵، سیتی ریل، برنامهٔ کاری تجدید نظر شده‌ای ارائه داد و رانندگان بیشتری استخدام کرد. همچنین طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، طرح زیر ساختی بزرگی نیز با نام طرح خطوط بدون ترافیک یا Clearways تا سال ۲۰۱۰، به اتمام خواهد رسید.
سابقاً بخش وسیعی از حمل و نقل در شهر سیدنی توسط واگن برقی (تراموا) انجام می‌شد که طی سالهای ۶۰–۱۹۵۰ از رده خارج شد. سیدنی همچنین دارای یک تراموا خصوصی راه اندازی به نام Metro light Rail می‌باشد که از ایستگاه مرکزی «Central Station» به سمت «لیلی فیلد Lilyfield» که در امتداد یک خط آهن بار بریست، حرکت میکند. بیشتر قطارها در سیدنی دو طبقه هستند.
مونوریل و اتوبوسرانی
علاوه بر این، یک مونو ریل کوچک نیزدر حوالی دارلینگ هاربر و بخش تجاری شهر وجود دارد. این مونوریل به طول ۳٫۶ کیلومتر ودارای ۸ ایستگاه در نواحی توریستی شهر از قبیل آکواریوم سیدنی و موزه ملی می‌باشد. مونوریل در سال ۲۰۱۳ برچیده شد.
در اکثر بخشهای مهم شهری، تردد توسط اتوبوس‌ها انجام می‌شود اما بسیاری از نواحی هم از واگنهای برقی مربوط به آن سالها استفاده می‌کنند. در داخل شهر و حومه‌های داخلی، اتوبوسهای دولتی، امتیاز انحصاری ترابری را بر عهده دارند اما در نواحی برون‌شهری، ترابری اتوبوس‌ها توسط شرکتهای اتوبوسرانی خصوصی، انجام می‌شود. در سال ۱۹۹۹، در مناطقی که قبلاً از حمل ونقل عمومی خوبی برخوردار نبود، خطوط اتوبوسرانی سریع‌السیری راه‌اندازی شد و نخستین مسیر، خط اتوبوسرانی لیورپول – پاراماتا Liverpool – Parramatta بود که در فوریه سال ۲۰۰۳ افتتاح شد.
قایقهای فری
یکی دیگر از خطوط حمل و نقل دولتی سیدنی، قایقهای مسافربری با نام «فری» می‌باشند که بر روی بندر سیدنی و رودخانهٔ پاراماتا Parramatta River حرکت کرده و تعداد بی شماری ازمردم شهر و توریستها را جابه‌جا می‌کنند. این قایق‌ها از سال ۱۸۷۵ در بندرگاه سیدنی در حرکت اندو هم اکنون بیش از ۱۴ میلیون نفر را در سال جابجا می‌کنند.
فرودگاه سیدنی
فرودگاه بینالمللی سیدنی در استرالیا به نام فرودگاه «کینگز فورد اسمیت» معروف است و در سطح بینالمللی با کدهای SYD (یاتا) و YSSY (ایکائو) شناخته می‌شود. فرودگاه مذکور، که در حومهٔ شهر سیدنی قرار دارد، یکی از معدود فرودگاه‌های قدیمی جهان است که از زمان افتتاح تاکنون، بدون تعطیلی به مسافران و شرکتهای هواپیمایی خدمات ارائه داده‌است.
این فرودگاه پر ترافیکترین فرودگاه استرالیا است که در سال ۲۰۰۳ میلادی، ۲۸ امین فرودگاه پرترافیک جهان لقب گرفت، اما این موفقیت در سالهای بعد تکرار نشد و در سالهای اخیر، فرودگاه بینالمللی شهر سیدنی هرگز نتوانسته در میان ۳۰ فرودگاه برتر جهان جای گیرد. به رغم اینکه فرودگاه سیدنی پر ترافیکترین فرودگاه استرالیا است، مساحت آن از کلیهٔ فرودگاه‌های بزرگ استرالیا کمتر است. این فرودگاه دارای سه باند است که دو باند آن «شرقی- غربی» است و باند دیگر «شمالی-جنوبی» است. ارتباط با فرودگاه از طریق جاده و سامانهٔ قطار شهری امکانپذیر است.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |