شهر خجند تاجیکستان
خُجَند (به فارسی تاجیکی: Хуҷанд) (نام در زمان شوروی: لنینآباد) شهر و ناحیهای در کشور تاجیکستان و مرکز ولایت سغد است. این شهر دومین شهر بزرگ تاجیکستان پس ازدوشنبه است. مردم شهر عمدتاً تاجیک هستند و در روستاهای اطراف بسیاری از ازبکها نیز زندگی میکنند.
خجند تنها شهر تاجیکستان است که حتی پس از فروپاشی شوروی هنوز مجسمهای از لنین دارد.
دربارهٔ ریشه واژه خجند اختلاف وجود دارد. واژه خجند از آغاز سده هفتم میلادی با همین نام در سرچشمههای سغدی، پهلوی، چینی و عربی آمدهاست. برخی معنی واژه خجند را، مردم سعادتمند و بالانشین و امیر آوردهاند. برخی نیز بر این باورند که خجند در طی سدههای گذشته دگرگون شده، زمانی اسکندریه اقصی، سپس آنتیآخیه و سرانجام خجند نام گرفتهاست.
بیشتر منابع تاریخی و جغرافیایی خجند را در کنار رودخانه سیردریا دانستهاند و آوردهاند که اسکندر مقدونی شهر اسخت اسکندریه را در این ناحیه در پایان لشکر کشی خود بهسغد بنا نهاده بود. گفته شده که این شهر به عنوان دژی برای دفاع در برابر حملات سکاهای ساکن در شمال سیردریا ساخته شده بود؛ ولی کاوشهای باستانشناسان نشان دادهاست که پیشینه شهر خجند به بیش از دو هزار و هفت صد سال میرسد. بدین ترتیب، شهر خجند پیش از رفتن اسکندر مقدونی به آن دیار نیز وجود داشتهاست.
در افسانهها بنای خجند را به کیخسرو نسبت دادهاند و آن را عروس دنیا خواندهاند. ابن بلخی میگوید فیروز فرزند یزدگرد این شهر را بنیاد نهاده و دیوار ۵۰ فرسنگی خجند مرزایران و توران بودهاست. خجند تا دوره انقلاب بلشویکی در روزگار فرمانروایی شوروی به لانه هنرمندان مشهور بود.
خجند بر کرانهٔ چپِ رود سیردریا در آغاز درهٔ فرغانه نهادهاست. این شهر در ۴۰ درجه و ۱۷ دقیقهٔ عرض شمالی و ۶۹ درجه و ۳۷ دقیقهٔ طول خاوری قرار دارد.
بر اساس آمار سال ۱۹۹۳م جمعیت این شهر نزدیک به ۱۶۲٬۰۰۰ تن بودهاست که ۱۰۱٬۰۰۰ تن (%۶۲) آن تاجیک، ۳۲٬۰۰۰ روس و ۸٬۰۰۰ تن را ازبکها تشکیل میدادند.
از مکان های جذاب و دیدنی این شهر می توان از کوه موغل، رودخانه سیحون (سیر دریا )، کاخ اورون، مسجد جامع شهر، بازار پنجشنبه، بقایای شهر قدیم، موزه مردم شناسی، موزه تاریخ و کشورشناسی، کتابخانه تاش خواجه اسیری و چندین اثر معماری معاصر را نام برد.
بقایای ارگ باستانی خجند که در ساحل رودخانه سیحون، در محل بسیار زیبایی قرار دارد، و در کنار آن موزه باستان شناسی شهر بنا شده است.
روبروی پارک زیبای شهر تالار مشهور کمال خجندی یکی از معروف ترین تئاترهای تاجیکستان ، بنا شده که با سبک معماری یونانی و رومی خود نظر هر بیننده ای را به سوی خود جلب می کند. در ساحل راست رودخانه سیحون، در دامنه کوه موغل، شهرک جدیدی با سبک معماری اروپایی ساخته شده، که دیدن آن خالی از لطف نیست، در میان گلکاری های پارک جدید، مجسمه ای ساخته شده از برنج وجود دارد که این مجسمه برنجی در سال ۱۹۷۰ میلادی به مناسبت یکصدمین سال تولد لنین بنا شد و در نوع خود بی نظیر است علاوه بر آن در این شهر مجسمه ها و پیکره های بسیاری از مفاخر تاریخی و فرهنگی وجود دارد که مجسمه کمال خجندی، جوره ذاکراف از جمله آن هاست.
بازار پنجشنبه خجند، یکی از مشهورترین بازارهای آسیای مرکزی است که معماران در ساختن آن از سبک معماری سنتی شرقی و اصول معماری اروپایی استفاده کرده اند. در مقابل بازار پنجشنبه، مسجد جامع شیخ مصلح الدین النوری خجندی قرار دارد که این مجموعه تاریخی قرون ۱۲ تا ۱۹ میلادی است.
مسجد شیخ مصلح الدین خجندی از مکان های مقدس برای عبادت مردم خجند است.
از لحاظ زیبایی، تئاتر کمال خجندی یکی از برجسته ترین و از آثار منحصر به فرد معماری این کشور به شمار می آید.
مجموعه بناهای استانداری خجند، فضاهای گلکاری و سرسبز و خرم یکی دیگر از مکان های جالب و دیدنی این شهر است. مردم خجند، مردمی مهمان نواز و خون گرم هستند.
مردم خجند هویت ملی و سنت های اجدادی خود را خوب حفظ کرده اند بطوریکه فرهنگ اروپا و اتحادیه جماهیر شوروی سابق هم نتوانست، آداب و رسوم و سنت های ملی مردم را از بین ببرد. اعیاد و مراسم ملی –مردمی و مذهبی از قبیل جشن های نوروز، مراسم عید فطر، عید قربان، میلاد پیامبر هنوز وجود دارند.
خجند در مقایسه با دیگر شهرهای جمهوری تاجیکستان، از لحاظ وضعیت اقتصادی و فرهنگی در موقعیت مناسبی قرار دارد چراکه شهر خجند از قدیم در مسیر جاده ابریشم بوده و در حال حاضر نیز دارای موقعیت خاص میان سه جمهوری ازبکستان، قرقیزستان و خود کشور تاجیکستان است.
از آنجا که خجند دارای پیش زمینه مناسب اقتصادی است، بیشتر سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در این شهر و مناطق اطراف آن تلاش می کنند.
آب و هوای مستعد و خاک حاصلخیز این دیار نیز دانشمندان و فرزانگان و شعرا و فضلای مشهوری را پرورش داده است.
نگاهی به تاریخ نشان می دهد که خجند نه تنها خواجه کمال را در آغوش خود پرورده، بلکه شخصیت های برجسته دیگری نیز در آن پرورش یافته اند.
امروزه در خجند هتلی بزرگ وجود دارد که می گویند بر ویرانه خانه کمال خجندی بنا شده است.
خجند در بستر تاریخ، تحولات عمده ای را از سر گذرانیده است.
در زمان کوروش هخامنشی، خجند یکی از ۱۶ مملکت امپراطوری بزرگ ایران بود.
در دوران اسلامی، این شهر یکی از مراکز مهم علمی ماوراءالنهر بوده است. خجند که در زمان اتحاد شوروی سابق لنین آباد نام گرفته بود، با فروپاشی شوروی مجددا به نام کهن خویش خوانده شد.
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است