اگر میخواهید بدانید تزارهای روسیه در چه مکانی زندگی میکردند باید سری به کاخ زمستانی سنت پترزبورگ که از مشهورترین دیدنیهای روسیه به شمار میآید بزنید، کاخی پرشکوه و پر زرق و برق با بیش از 100 اتاق که نمایشگر ثروت و شکوه زندگی سلطنتی بوده است. شکوهی که بعدها خون مردم روسیه را به جوش آورد و سبب انقلاب اکتبر شد.
کاخ زمستانی بنای تاریخی جذاب و از جاذبه های تماشایی سنت پترزبورگ است که شیوه ی معماری باروک در اواسط قرن ۱۸ را به خوبی نشان می دهد. این کلیسا نمونه ای جذاب از تلفیق معماری و ظرافت های تزئینی است که شما را به دنیایی متفاوت می برد: دنیایی پر از شکوه و ثروت. کاخ زمستانی که به مدت ۱۵۰ سال اقامتگاه پادشاهان بود در نوامبر ۱۹۱۷ یعنی بعد از انقلاب اکتبر به موزه تبدیل و به مجموعه ی آرمیتاژ اضافه شد.
با رفتن به این موزه شانس این را دارید تا از تالارها و اتاق های باشکوه دیدن کنید به طوری که امروز بازدید از اتاق های کاخ زمستانی یکی از جذاب ترین بخش های کاخ آرمیتاژ است. در قسمتی از قصر مجموعه ای از وسایل قدیمی اوراسیا و شرق و همینطور مجموعه ای از نقاشی ها، مجسمه ها و آثار هنری شرقی و اروپایی به نمایش در آمده است.
با قدم زدن در اتاق های باشکوه این کاخ سفر به گذشته ها را تجربه می کنید و به دنیایی می روید که هیچ نشانی از امروز ندارد. در داخل کاخ رنگ های سفید و طلایی فضایی منحصربفرد را به وجود آورده و فرش قرمز مخملی که پله ها را پوشانده گرمی خاصی به طراحی داخلی داده است. با بالا رفتن از پله های این کاخ احساس می کنید که به مهمانی پادشاهان رفته اید و با هر قدمی که برمی دارید مجسمه ها، نقاشی ها و آینه های بزرگ کاخ را می بینید که قرارگیری آن ها در کنار هم جلوه ی باشکوهی به کاخ داده است. با تماشای طراحی های داخلی و نقاشی ها چیزهای زیادی را درباره تاریخچه ی این کاخ و سنت پترزبورگ درک می کنید.
اولین کاخ زمستانی در سال ۱۷۰۸ توسط پتر کبیر ساخته شد سه سال بعد این ساختمان کوچک چوبی جای خود را به یک ساختمان سنگی داد. در اوایل دهه ۱۷۳۰، ملکه آنا، معمار فرانچسکو بارتولومئو را مامور کرد تا قصر بزرگ تری بسازد. کار ساخت کاخ جدید در سال ۱۷۳۵ تمام شد اما چند سال بعد الیزابت (دختر پتر کبیر) سعی کرد تا با مرمت آن قصری را به وجود بیاورد که از نظر شکوه با هیچ قصر دیگری قابل مقایسه نباشد و در نهایت معمار فرانچسکو بارتولومئو قصر جدیدی را طراجی کرد که تبدیل به شاهکار معماری باروک روسی شد. کار ساخت این بنا در سال ۱۷۵۴ شروع شد و بیش از ۴ هزار نفر مشغول ساخت این بنا که ۴۶۰ اتاق داشت شدند.
بنالاخره چهارمین کاخ زمستانی در سال ۱۷۶۲ تمام شد و آنقدر باشکوه و لوکس بود که خیلی زود به شهرت رسید. آخرین تزاری که در این کاخ زندگی کرد نیکولاس دوم بود اما با مرگ او در سال ۱۸۸۱ تزارهای دیگر به کاخ های حومه ی شهر رفتند اما هنوز هم برای مراسم رسمی از این کاخ استفاده می شد.
این ساختمان سه طبقه به صورت چهارگوش ساخته شده و با اینکه هر کدام از چهار نمای آن منحصربفرد بود اما در همه ی آن ها ستون های سفید، گچ بری های طلایی و پس زمینه ی صورتی به کار رفته بود. با قرار دادن ۱۷۶ مجسمه در بالای پشت بام نمای ساختمان حتی از قبل هم جذاب تر شد. بعد از اینکه کاترین دوم به روی کار آمد چندان موافق طراحی معمار قبلی نبود برای همین به جای طراحی های گوتیک قبلی از طراحی داخلی نئوکلاسیک استفاده کرد.
در سال ۱۸۳۷، بخش های داخلی این کاخ در اثر آتش سوزی از بین رفت و ۴ سال بعد مرمت آن کامل شد. با وجود اینکه ظاهر نئوکلاسیک آن کاملا حفظ شد اما طراحی های جدیدتری هم معرفی شدند. نمای بیرونی هم که کمی آسیب دیده بود طبق همان نقشه های قبلی بازسازی شد. این کاخ که در طی سالیان بارها رنگ آمیزی شد امروز به رنگ سبز و سفید درآمده است. نمای جنوبی که مشرف به میدان است شکوه دیگری دارد: در این قسمت معمار از سه طاق استفاده کرده تا ورودی باشکوهی را به سمت حیاط به وجود بیاورد و با بکار بردن ستون های دوتایی آن را کاملا برجسته کرده است. در طبقه همکف این ساختمان دفترهای اداری، در طبقه ی اول اتاق های امپراتوری و طبقه ی دوم محل اقامت مقامات مهم است.
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است