شهر پکن چین
پکن (به چینی: 北京) (تلفظ در زبان ماندارین: بِیچینگ) پایتخت جمهوری خلق چین و یکی از پرجمعیتترین شهرها جهان است. این شهر در سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۱٬۵۱۶٬۰۰۰ میلیون نفر سکنه داشتهاست. پکن دومین شهر پرجمعیت چین پس از شانگهای و مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشور است. فرودگاه بینالمللی پکندومین فرودگاه شلوغ جهان از نظر ترافیک مسافران است.سابقه تاریخی شهر به حدود سه هزار سال پیش میرسد و در هشت قرن اخیر در اغلب دورهها پایتخت چین بودهاست. کمتر شهرهائی در دنیا هستند که برای دورهای چنین دراز مرکز سیاسی و فرهنگی باقی مانده باشند به همین جهت آثار تاریخی زیادی در شهر وجود دارد.
شهر پکن به عنوان پایتخت پرجمعیتترین کشور جهان، چین، با پیشرفت چشمگیر خود در دهههای اخیر به یکی از مقصدهای مهم برای سفرهای تفریحی و اقتصادی تبدیل شده است. پکن که پس از شهر شانگهای دومین شهر بزرگ کشور اژدها نیز محسوب میشود، از جاذبههای تاریخی، فرهنگی و طبیعی بسیاری بهره میبرد. لازم به اشاره است که نام «پکن» که در زبان فارسی به آن اشاره میشود، یکی از نامهای این شهر است.
طبق مستندات در ۱۰ قرن قبل از میلاد مسیح، به وجود شهری در منطقهی فعلی پکن اشاره شده است.
در سال ۱۹۴۹ بود که با پیداش جمهوری خلق چین توسط حزب کمونیست این کشور، پکن به عنوان پایتخت چین انتخاب شد.
واژهی (Beijing) که نام اصلی شهر پکن است، از دو واژهی «بی» (Bei) به معنی «شمال» و «جینگ» (Jing) به معنی «پایتخت» متشکل شده است که ترکیب «پایتخت شمالی» را میسازند. شایان ذکر است که این شهر ۱۵ نام مختلف دیگر با معانی مانند پایتخت مرکزی و پایتخت بزرگ داشته است.
شهر پکن با زمستانهایی سرد و تابستانهایی مرطوب، از میانگین دمای ۴ درجه زیر صفر در روزهای سرد سال و میانگین دمای ۲۶ درجه بالای صفر در روزهای گرم سال برخوردار است. همچنین رکورهای ۲۸ درجه زیر صفر در سال ۱۹۵۱ و ۴۳ درجه بالای صفر در سال ۱۹۴۲، برای این شهر به ثبت رسیده است.
پکن پس از شهر شانگهای، با جمعیتی نزدیک به ۲۲ میلیون نفر دومین شهر پرجمعیت کشور چین محسوب میشود. همچنین کشورهای کره جنوبی، آمریکا و ژاپن به ترتیب بیشترین مللی هستند که علاوهبر مردم محلی، در این شهر زندگی میکنند.
آیین و مذهبهای رایج و محلی مخصوص به چین در صدر اعتقادات مردم پکن قرار دارند. در حالی که آیین بودایی، اسلام و مسیحیت به ترتیب در جایگاههای بعدی قرار میگیرند.
زبان رسمی مردم این منطقه چینی «ماندرین» (Mandarin) است. ماندرین که یکی از شاخههای زبان چینی است، رایجترین نوع آن نیز به شمار میرود.
واژهی «وانگ» (Wang) با میزان ۱۱٪ موسومترین نام در این شهر محسوب میشود.
همانطور که احتمالا تاکنون جشنهای سال نو چینی را دیدهاید، یکی از اصلیترین برنامههای این منطقه در مراسم سال نو، رقص اژدها است. این آیین برای موفقیت و کامروایی هر چه بیشتر در سال جدید انجام میشود. طبق باوری که از چینیان باستان به ارث رسیده است، اژدها نماد خوشبختی و سعادتمندی است.
قدمت دیوار چین به عنوان یکی از اصلیترین جاذبههای این منطقه، به ۲ قرن پیش از میلاد مسیح باز میگردد. این بنای عظیم که بلندترین ساختهی بشر نیز محسوب میشود، از ۱۵ منطقهی مختلف این کشور، از جمله پکن میگذرد.
اگرچه طول رسمی دیوار چین ۸۸۵۱ کیلومتر عنوان میشود، طول کلی این دیوار در حدود ۲۱ هزار کیلومتر تخمین زده شده است. میانگین ارتفاع آن ۸ متر و میانگین ضخامتش ۷ متر است.
«شهر ممنوعه» (Forbidden City) که از دیگر جاذبههای مهم این منطقه است، بزرگترین قصر در جهان محسوب میشود. این قصر که در سال ۱۹۸۷ در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسید، مقر اصلی ۲۴ امپراطوری این منطقه بوده است.
پکن بیش از ۱۰۰ موزه را در خود جای داده است. بزرگترین و پربازدیدترین آنها مجموعه موزههایی است که در شهر ممنوعه ساخته شده است.
برج مرکز تجاری جهانی پکن با ۳۳۰ متر ارتفاع، ۸۵ طبقه و ۳۰ آسانسور بلندترین ساختمان در این شهر محسوب میشود.
پکن را میتوان مانند آمستردام دیگر پایتخت دوچرخهها در جهان دانست. روزانه سیل انبوهی از دوچرخهها در خیابانهای این شهر جاری میشود.
فرودگاه بینالمللی پکن، دومین فرودگاه پر رفت و آمد در جهان پس از فرودگاه آتلانتا است.
متروی پکن که در سال ۱۹۶۹ احداث شد امروزه با ۱۸ خط و ۳۳۴ ایستگاه در طی ۵۵۴ کیلومتر، پر رفت و آمدترین متروی جهان محسوب میشود.
یکی از موارد مشکلساز در پکن، آلودگی هوای این شهر است. بر اساس آمار و نمودارها میتوان گفت، زندگی یک هفتهای در این شهر معادل با مصرف یک سیگار است!
پکن اولین شهری خواهد بود که المپیکهای تابستانی و زمستانی را میزبانی میکند. این شهر که میزبانی المپیک تابستانی ۲۰۰۸ را در کارنامه خود میبیند، در سال ۲۰۲۲ نیز، میزبانی المپیک زمستانی را عهدهدار خواهد بود.
برای آخرین مورد جالب است بدانید از سال ۱۹۹۹، شهرهای پکن و تهران با یکدیگر پیمان خواهرخواندگی امضا کردهاند.
جاذبههای گردشگری
میدان تیانآمن
مرکز شهر پکن و نیز مهمترین جاذبهی گردشگری آن، میدان «تیانآمن» در ناحیهی دونگچنگ است. این مکان، بزرگترین میدان عمومی جهان است که گردشگران بسیاری را از سرتاسر دنیا و نیز خود چین جذب میکند. در اطراف میدان تیانآمن، ساختمانها و بناهای زیادی از جمله «سالن بزرگ ملت»، «موزهی تاریخ چین»، «موزهی انقلاب چین»، «دروازهی کاینمن» و «شهر ممنوعه» قرار گرفتهاند. همچنین «سالن یادبود مائو» و «یادبود شهدای مردم» و قتلگاه فعالان دانشجویی «ارتش آزادی مردم» در سال ۱۹۸۹ میلادی نیز همین مکان است.
ورزشگاه ملی پکن
ورزشگاه ملی پکن یا «آشیانهی پرنده» در ناحیهی چائویانگ این شهر واقع شده که از جمله جاذبههای معروف و نیز نماد مسابقات المپیک سال ۲۰۰۸ است. دو بنای معاصر مهم در ناحیهی چائویانگ وجود دارد: ساختمان CCTV و برج شمارهی ۳ مرکز تجارت جهانی. هر دو ساختمان یاد شده، از جمله نمونههای بارز معماری معاصر چین هستند.
همچنین بقایای قابل توجهی نیز از دوران قرون وسطی شامل «پارک شهری سلسلهی مینگ» در ناحیهی چونگون، «برجهای طبل و ناقوس» در ناحیهی دانگچنگ و «کاینمن» در ناحیهی چانگون در این شهر به یادگار مانده است.
قصرها، معابد و پارک ها
پس از اینکه در خیابانهای تنگ و باریک و بلوارهای طویل پکن به قدمزنی پرداختید، پارکهای زیبا و سرسبز این شهر مکان مناسبی برای استراحت هستند. مردم محلی پکن، هر گاه که وقت داشته باشند، به پارکها و معابد شهر سر میزنند. این پارکها نه تنها برای استراحت مورد استفادهی مردم هستند، بلکه برای ورزش کردن، آواز و دیگر تفریحات سالم نیز مناسباند.
شهر ممنوعه
مهمترین قصر پکن، یقینا «شهر ممنوعه» واقع در ناحیهی دانگچنگ است. شهر ممنوعه، طی حکومت سلسلههای مینگ و چینگ به عنوان دربار پادشاهی مورد استفاده بوده است. برخلاف بسیاری دیگر از مکانهای تاریخی، شهر ممنوعه در طول انقلاب فرهنگی چین، با کمک «چو انلای» سالم باقی ماند.
معبد آسمان
معبد آسمان، در ناحیهی چونگون واقع شده که به عنوان نماد شهر پکن نیز شناخته میشود. در اطراف این معبد، پارکی وجود دارد که معمولا مملو از افرادی است که یا در حال نوشیدن چای، مشغول خوشنویسی، ورزش یا نظارهگر گذر عمر هستند.
یانگگانگ نیز در ناحیهی دانگچنگ واقع شده و از جمله زیباترین و مهمترین معابد چین محسوب میشود.
دیگر پارکهای پکن در اقصی نقاط شهر پراکنده شدهاند. برخی از بهترین پارکهای پکن عبارتند از: پارک ژونگشان و پارک بیهای در ناحیهی زیچنگ و پارکهای چائویانگ و ریتان در ناحیهی چائویانگ.
باغ وحش پکن
باغ وحش پکن به دلیل محیط سنتی و پانداهای غولپیکرش معروف است. با این حال، شرایط زندگی حیوانات این باغ وحش نیز مانند دیگر باغ وحشهای جهان، مسئلهای سوال برانگیز است. آکواریوم پکن نیز از این قاعده مستثنی نیست.
«قصر تابستانی» که بقایای یک قصر قدیمی به همین نام است، پارک «سرای مطبوع» و «باغ گیاهشناسی پکن» در ناحیهی هایدن این شهر قرار دارند. همهی این مناطق در نزدیکی یکدیگر واقع شدهاند و ارزش سر زدن را دارند.
نانلوزیانگ
نانلوزیانگ خیابانی به طول ۷۸۶ متر و عرض ۸ متر است. این خیابان طویل، پل ارتباطی شمال تا جنوب پکن، در طول دورهی سلسلهی یوآن بوده است. پکن در گذشته به دلیل وجود این خیابان از شهرت زیادی برخوردار بوده است.
گذرگاه جویانگ
گذرگاه جویانگ، در فاصلهی ۲۰ کیلومتری شهر چانگپینگ که در ۶۰ کیلومتری پکن واقع شده، قرار دارد. این مکان، گذرگاهی بسیار معروف به سمت دیوار بزرگ چین است. گذرگاه جویانگ در سال ۱۹۸۷ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و اکنون نیز از جمله مکانهای فرهنگی کشور محسوب میشود.
پارک آبی المپیک
پارک آبی المپیک پکن، زمینی به وسعت ۱۶۲٫۵۹ هکتار را در بر میگیرد. پارک شیونی این مکان، در مسابقات المپیک و پارالمپیک سال ۲۰۰۸ پکن، برای ورزشهایی مانند قایقرانی و ماراتن شنا در نظر گرفته شده بود.
موزه ها و نمایشگاه های هنری
پکن بیش از ۱۰۰ موزه دارد اما گردشگران خارجی از بیشتر آنها بازدید نمیکنند. پکن میزبان یکی از بزرگترین و معروفترین موزههای جهان، یعنی «کاخموزهی ملی» است که با عنوان شهر ممنوعه نیز شناخته میشود. برخی از موزههای پکن در طول سال و طی تعطیلات خاصی دارای هزینهی ورودی نیستند. علاوه بر این، بلیطهای ورود به موزه نیز بایستی سه روز قبل رزرو شوند.
یکی دیگر از موزههای معروف پکن، «موزهی ملی» در ناحیهی دانگچنگ است. «موزهی نظامی» در ناحیهی هایدن نیز از جمله مکانهای مورد علاقهی مردم پکن و گردشگران خارجی است. «موزهی پایتخت» در ناحیهی زیچنگ از جمله موزههای خاص و شناخته شدهی پکن است که آثار تاریخی و هنری جالب توجهی را در دل خود جای داده است. «موزهی هوانوردی چین» واقع در پکن، بیش از ۲۰۰ هواپیما و بالگرد منحصر بهفرد و کمیاب چینی را برای علاقهمندان به نمایش گذاشته است که عمدتا مربوط به دوران شوری سابق هستند.
نمایشگاه هنر معاصر پکن، یکی از نمایشگاههای بزرگ و در حال توسعهی این شهر است که هنرمندان زیادی اقدام به فروش آثار هنری خود در آن میکنند. بیشتر نمایشگاهها و گالریهای هنری پکن در مناطق نزدیک به هم متمرکز شدهاند و دسترسی به آنها نیز بسیار راحت است. معروفترین منطقهی پکن برای انواع گالریهای هنری، «منطقهی داشانزی» در ناحیهی چائویانگ است. از دیگر مناطق جدید و پیشرفتهی پکن که گالریهای هنری زیادی دارد، میتوان به «کائوچانگی» در ناحیهی چائویانگ، «داشیلار» در حوالی کاینمن و «دهکدهی هنری سانگژوآن» در ناحیهی تانگژو اشاره کرد.
خرید در پکن
تقریبا در تمامی بازارها و فروشگاههای پکن، چانهزنی امری ضروری است! به ویژه زمانی که در فروشگاههای بزرگ و توریستی پکن به گشتوگذار و خرید میپردازید، سعی کنید تا حد امکان برای تخفیف گرفتن، چانهزنی کنید. در واقع، میتوانید در اکثر فروشگاههای پکن تا ۱۵ الی ۲۰ درصد برای کالاهای خود، درخواست تخفیف کنید.
پس از گشتوگذار در فروشگاههای این شهر، میتوانید سراغ دستفروشان نیز بروید که تخفیفهای خیلی خوبی برای خریداران در نظر دارند. همچنین خرید کالا به تعداد زیاد و عمده نیز میتواند برایتان تخفیفهای خوبی به ارمغان بیاورد. نحوهی قیمتگذاری دستفروشان روی کالاهای خود به مشتری، خود دستفروش، میزان محبوبیت کالای مورد نظر و حتی زمان روز نیز بستگی دارد.
بازارهای جالب زیادی در اطراف پکن وجود دارند که میتوانید در آنها، انواع و اقسام کالاهای ارزانقیمت (و اغلب تقلبی) پیدا کنید. برخی از پرطرفدارترین این بازارها عبارتند از «زیچیمن» در ناحیهی زیچنگ، «جادهی ابریشم» در ناحیهی چائویانگ و «بازار هونگ کیائو» در ناحیهی چانگون.
بجز موارد یاد شده، برخی از مناطق پکن که میتوانید در آنها به خرید بپردازید را برایتان فهرست کردهایم:
• نانلوزیانگ (Nanluoguoxiang) واقع در ناحیهی دانگچنگ
• پیادهرو کیامن داجی (Qianmen Dajie) واقع در ناحیهی ژوآنوو
• داشیلان (Dashilan) واقع در ناحیهی ژوآنوو
• لولی چانگ (Liulichang) واقع در ناحیهی ژوآنوو
غذا
اگر به دنبال غذای سنتی چینی هستید، میتوانید به رستوران Yinhehua Vegetarian واقع در ناحیهی دانگچنگ و رستوران The Tea Street واقع در ناحیهی ژوآنوو بروید.
در پکن میتوانید انواع و اقسام غذاهای چینی را امتحان کنید. برخی از بهترین رستورانهای این شهر عبارتند از: Sichuan،Hunan ،Guangzhou ،Tibet ،Yunnan و Xinjiang.
اقامت
بیشتر مهمانسراها و هتلهای پکن در ناحیهی دانگچنگ و ژوآنوو واقع شدهاند.
هزینهی اقامت برای اتاقهای کوچک، برای هر نفر ۳۰ یوآن برای هر شب و حدود ۲۰۰ یوآن نیز برای اتاقهای دو تخته در ارزانترین هتلهای پکن است.
تعداد زیادی هتل سه و چهار ستاره در سرتاسر پکن وجود دارد. هزینهی اقامت برای این هتلها، در حدود ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ یوآن برای هر شب است اما معمولا میتوانید برای تخفیف گرفتن چانهزنی نیز کنید.
برخی از هتلهای گرانقیمت پکن، در مرکز شهر و به ویژه در ناحیهی دانگچنگ و چائویانگ واقع شدهاند؛ با این حال، اگر امکانات رفاهی و هزینهی اقامت در این هتلها را با هتلهای غربی مقایسه کنید، متوجه ارزش بالای اقامت در آنها خواهید شد. در نواحی حومهی پکن، چندین هتل منحصر بهفرد در حوالی «دیوار بزرگ چین» وجود دارد که از جمله گزینههای بسیار خوب برای اقامت محسوب میشوند. گرانترین این هتلها شبی ۴۰۰۰ یوآن از مسافران دریافت میکنند که اغلب اوقات تخفیفهای ۵۰ درصدی نیز برای گردشگران در نظر میگیرند.
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است