شهر نخجوان در آذربایجان
شهر نخجوان در آذربایجان
نخجوان (به ترکی آذربایجانی: Naxçıvan) یکی از شهرهای جمهوری آذربایجان است که از توابع جمهوری خودمختار نخجوان است. جمعیت این شهر در سرشماری سال ۲۰۱۱ میلادی، ۷۲۷۰۰ نفر بود. این کشور در سده‌های ۹ و ۸ پیش از میلاد زیر سلطه دولت «اورارتو» قرارگرفت. در زمان پادشاهی «منوئه» (۸۱۰–۷۷۸ پیش از میلاد مسیح) لشکریان «اورارتو» با گذشتن از رود ارس به سوی شمال و جلگه ایروان تاختند؛ و قسمت‌هایی از این سرزمین را به تصرف خود درآوردند. «منوئه» برای حفظ نواحی تسخیر شده، در ساحل راست شمالی رود ارس نزدیک روستایی که اکنون به نام ترکی «داش‌بورون» معروف است مرکز اداری تأسیس کرد و آن را «منوآهینیلی» MENUAHINILI نامید.
در سده هفتم پیش از میلاد بخشی از اراضی تابع دولتهای «ماننا» و ماد بود؛ ولی در سده هشتم پیش از میلاد بخشی از شاهنشاهی (امپراتوری) هخامنشیان شد. از آن پس فرمانروایان ارمنی از دودمان اَروَندی بر نخجوان حکم راندند؛ و این کار با موافقت کوروش بزرگ پادشاه هخامنشی صورت گرفت.
اولیاء چلبی دربارهٔ نخجوان می‌گوید: رعایا و مردم آن به زبان دهقانی گفت‌وگو می‌کنند، اما عارفان و شاعران و ندیمان ظریفشان با ظرافت و نزاکت به زبان پهلوی و مغولی که زبانهای قدیمی است سخن می‌گویند. شهرنشینان‌شان نیز به زبانهای دهقانی، دری، فارسی، غازی (تازی ؟) و پهلوی گفت‌وگو می‌کنند… ترکمانانی که در نواحی مختلف آن ساکنند لهجه‌های مختلف مغولی دارند.
آب و هوا
این منطقه به دلیل قرارگیری در فلات ایران، از ارتفاع زیادی برخوردار نیست. از طرفی آب و هوای سرد و خشک زمستان‌های نخجوان موجب می‌شود که گردشگران در اواخر فصل بهار تا اوایل پاییز که آب و هوای معتدل‌تری در این منطقه برقرار است، به آن سفر کنند.
علاوه‌بر در نظر گرفتن شرایط جوی، از آنجایی که نخجوان منطقه‌ی خیلی بزرگی نیست، برای سفر به آن تنها ۳ یا ۴ روز کفایت میکند. قبل از سفر فهرستی از جاذبه‌ها تهیه کنید تا با توجه به موقعیت هتل خود بهترین زمان‌بندی را برای سفر خود داشته باشید.
وضعیت دسترسی به این منطقه را بدانید
علاوه‌بر مسیر زمینی که از ایران به این منطقه امکان‌پذیر است، روزانه ۳ تا ۶ پرواز مستقیم از شهر باکو به نخجوان صورت می‌گیرد. همچنین چندین قطار از کشورهای همسایه، به مقصد این منطقه راهی می‌شوند. در نتیجه در سفر به شهر باکو، می‌توانید سفر به نخجوان را نیز تجربه کنید.
هتلی مناسب خود پیدا کنید
با جستجو در اینترنت می‌توانید هتلی مناسب برای سفر خود انتخاب کنید. نخجوان از هتل‌های نسبتا خوبی برخوردار است. تنها باید با توجه به نیازهای سفر خود یکی از آن‌ها را در نظر بگیرید. با پیشرفت تکنولوژی به راحتی شرایط هتل‌ها را از قبیل جدیدالتاسیس بودن، مرکز شهر بودن یا اقتصادی بودن، مقایسه کنید و مطابق با سلیقه‌ی خود انتخابی مناسب انجام دهید.
پول خود را تبدیل کنید
از آنجایی که نخجوان در بسیاری از موارد تابع کشور آذربایجان است، واحد پول آن نیز «منات آذربایجانی» (Azerbaijani New Manat) است. هر واحد از این پول تقریبا برابر با ۲ هزار تومان است.
فروشگاه‌های این منطقه دلار را نیز به راحتی می‌پذیرند، اما بهتر است برای جلوگیری از ضررهای کوچک و بزرگ احتمالی پول خود را در همان مبدا به واحد منات تبدیل کنید.
زبان را سخت نگیرید!
زبان رسمی این منطقه ترکی آذری است و مردم آن به ندرت می‌توانند با زبان انگلیسی صحبت کنند. حتی شاید به سختی بتوان کارمندان هتلی را پیدا کرد که بتوانند به این زبان تکلم کنند! از طرفی به دلیل همسایگی نخجوان با کشورمان، زبان فارسی نیز در این کشور کم و بیش راه پیدا کرده است و به همین دلیل ایرانیان به مشکل خاصی بر نخواهند خورد. به اقتضای موقعیت جغرافیایی نخجوان، زبانهای روسی، ارمنی و ترکی استانبولی دیگر زبان‌هایی هستند که در این منطقه تکلم می‌شوند.
تجهیزات لازم
برای آخرین مورد به تجهیزات مورد نیاز می‌رسیم. از آنجایی که این منطقه از آثار باستانی، موزه و همچنین طبیعتی زیبا در گوشه و کنار خود بهره‌مند است، برای راهپیمایی‌های طولانی خود را آماده کنید و کفش مناسب همراه داشته باشید.
برای وسایل برقی خود نیز اگر از کشورمان سفر می‌کنید، مشکلی نخواهید داشت چراکه برق این منطقه مانند کشور ایران و آذربایجان از ولتاژ ۲۲۰ ولتی و سوکت دو عددی گرد برخوردار است.
مراکز گردشگری نخجوان
موزه قوچ های سنگی
قوچ‌های سنگی قدمتی دیرینه دارند و از دیرباز به عنوان نماد قدرت و باروری محسوب می‌شدند. حتی گاهی این قوچ‌ها را برای دور کردن ارواح شیطانی و حفاظت از مردگان در قبرستان‌ها نصب می‌کردند. چون نخجوان زمانی یکی از شهرهای ایران بود، هنر ساخت این نوع قوچ‌ها به این شهر هم وارد شده است. موزه‌ی قوچ‌های سنگی نخجوان در نزدیکی آرامگاه مومنه خاتون قرار دارد. فضای این موزه‌ی روباز، بیشتر شبیه پارک و تفرجگاه است. از این مکان چشم‌انداز بسیار زیبایی بر کوه آرارات و شهر نخجوان وجود دارد.
غار اصحاب کهف
در مورد مکان دقیق غار اصحاب کهف نظریه‌های زیادی وجود دارد. یکی از جاهایی که احتمال می‌رود غار اصحاب کهف در آن قرار داشته باشد، نخجوان است. این غار در ۱۸ کیلومتری شهر نخجوان قرار دارد و مردم محلی بر این باور هستند که اینجا همان جایی است که اصحاب کهف به مدت ۳۰۰ سال در آن به خواب رفته بودند. علاوه بر افسانه‌ی تاریخی که در مورد این غار وجود دارد، بازدید از زیبایی‌های اینجا ارزش دارد.
مقبره حسین جاوید
«حسین راثی زاده» ملقب به «حسین جاوید» یکی از شاعران ترکی است که در نخجوان به دنیا آمد که در تاریخ آذربایجان تاثیر و جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. این بنا علاوه بر ارزش معنوی، از نظر هنری و معماری هم بسیار ارزشمند است. مقبره‌ی حسین جاوید به سبک معماری عجمی ساخته شده و آرامگاه همسر و دختر این شاعر نیز در سردابه‌هایی که در بالا و پایین قرار دارد، دفن شده‌اند. معمار مشهوری به نام راسیم علی اف و مجسمه‌سازی مانند عمر الداراف در ساخت این بنا همکاری کرده‌اند.
موزه فرش
موزه‌ی فرش نخجوان یکی از دیدنی‌های این شهر است که هم ساختمان موزه تاریخی و جزو جاذبه‌های گردشگری است، هم آثار داخل موزه بسیار دیدنی است. این موزه در کاخ بازسازی شده‌ی احسان خان، پادشاه نخجوان در قرن ۱۸ میلادی قرار دارد. موزه‌ی فرش نخجوان بهترین مکان برای شناخت و تشخیص چهار سبک اصلی فرش آذری است. این موزه در سال ۱۹۹۸ تاسیس شده و در آن انواع فرش، گلیم، سوماکس، دار قالی، وسایل بافندگی، نقشه‌های مختلف فرش و پالاز با قدمت‌های تاریخی مختلف به نمایش گذاشته شده است. علاوه بر این در این موزه می‌توانید انواع پارچه، کیف، چنته، خورجین و دستگاه بافندگی را مشاهده کنید.
دریاچه باتابات
دریاچه‌ی باتابات در ۶۲ کیلومتری شمال شرقی دامنه‌‌ی کوه‌های قفقاز کوچک، در ارتفاع ۱۷۰۰ متر از سطح زمین قرار دارد. در اطراف این دریاچه پوشش گیاهی غنی و زیبایی دارد و آب و هوای معتدل منطقه و آب شیرین دریاچه، این مکان را به یکی از بهترین مقاصد گردشگری در تابستان تبدیل کرده است. در اطراف این دریاچه مراکز اقامتی و رستوران‌های محلی بسیاری تاسیس شده و گردشگران خیال‌شان از بابت امکانات رفاهی راحت است. گفته می‌شود آب این دریاچه به دلیل وجود هیدروکربنات، کربنات، کلسیم و مواد معدنی دیگر برای درمان بسیاری از بیماری‌ها (به خصوص بیماری‌های معده و روده) بسیار مفید است. علاوه بر زیبایی‌های خود دریاچه، مسیری هم که به این مکان ختم می‌شود بسیار دیدنی و شگفت‌انگیز است.
مسجد جامع (مسجد رسول‌الله)
مسجد رسول‌الله نخجوان در مرکز شهر شاه‌بوز قرار دارد و در قسمتی از آن، مزار و یادمان شهدای شهر شاه‌بوز واقع شده است. آجرهای نمای این مسجد از ایران آورده شده و از اشکال ظریف هنری در نمای آن استفاده شده و جلوه و زیبایی خاصی به آن بخشیده است. بخش اصلی مسجد در طبقه‌ی اول قرار دارد و در بخش مقابل محراب، نیم طبقه به عنوان طبقه‌ی دوم مسجد ساخته شده است. ارتفاع گنبد مسجد جامع از سطح زمین ۱۱/۵ متر است و محراب آن با کاشی‌کاری‌های زیبای هنر ایرانی اسلامی تزئین شده که هنرمندان ایرانی آن را طراحی کرده بودند. مناره‌های مسجد نیز ارتفاع ۲۶ متری دارند. نقشه‌ی معماری مسجد رسول‌الله، به صورت ۸ ضلعی طراحی شده است.
دانستنیهای جالب نخجوان
۱. جمهوری خودمختار نخجوان بخشی از جمهوری آذربایجان است که در غرب آذربایجان قرار دارد.
۲. جمهوری خودمختار نخجوان توسط ارمنستان از خاک اصلی آذربایجان جدا شده است.
۳. جمهوری خودمختار نخجوان در ۹ فوریه ۱۹۲۴ میلادی تاسیس شد.
۴. مساحت کل جمهوری نخجوان ۵۵۰۰ کیلومتر مربع است و از ۸ شهر، ۸ شهرستان و حدود ۲۰۳ روستا تشکیل شده است.
۵. مرکز جمهوری خودمختار نخجوان شهر نخجوان است و مساحتی حدود ۱۲ کیلومتر مربع دارد.
۶. جمهوری نخجوان ۲۲۴ کیلومتر با جمهوری ارمنستان، ۱۶۳ کیلومتر با ایران و ۱۲ کیلومتر با ترکیه مرز مشترک دارد.
۷. «Gapydjik» که در رشته‌کوه «زانگزور» قرار دارد، با ۳۹۰۴ متر بلندترین نقطه‌ی نخجوان است.
۸. نخجوان به داشتن آتشفشان‌ها و زلزله‌های مکرر و شدید شهرت دارد.
۹. جمهوری خودمختار نخجوان ذخایر غنی از سنگ مرمر، گچ، آهک و گوگرد دارد.
۱۰. در نخجوان چشمه‌های آب معدنی زیادی مانند «باداملی»، «سیراب»، «ناقاجیر» و «کیزیلجیر» دارد.
۱۱. آب‌وهوای نخجوان قاره‌ای است و دمای آن به طور متوسط در تابستان ۲۶ درجه‌ی سانتی‌گراد و در زمستان حدود منفی ۶ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد.
۱۲. به غیر از رود مرزی ارس، حدود ۴۰ رودخانه‌ی کوچک دیگر در جمهوری نخجوان وجود دارد که از آب باران و ذوب برف کوه‌ها تغذیه می‌شود.
۱۳. طبق یک افسانه، کشتی نوح قبل از رسیدن به کوه آرارات از قله‌‌های رشته‌کوه «زانگزور» عبور کرده است.
۱۴. نام جمهوری نخجوان و شهر نخجوان از این افسانه گرفته شده است؛ کلمه‌ی «Nukkhtchikhan» که بعدها به نخجوان تغییر شکل داد، به معنی «مستعمره‌ی نوح» است.
۱۵. جمهوری خودمختار نخجوان در سال ۱۸۱۸ طبق معاده‌ی ترکمن‌چای از ایران و در سال ۱۲۱۸ توسط ارمنی‌ها از خاک جمهوری آذربایجان جدا شد.
۱۶. اقتصاد نخجوان بر کشاورزی، صنایع غذایی و معدن استوار است و بعد از مناقشه‌ی قره‌باغ از سال ۱۹۸۸، اقتصاد، بازارها و واردات این جمهوری خودمختار دچار مشکل شده است.
۱۷. علی‌رغم این که اقتصاد همسایه‌های نخجوان مانند ایران و ترکیه رو به بهبود است، اما این روند بهبود وضعیت اقتصادی آن کند پیش می‌رود.
۱۸. از سال ۲۰۰۰ میلادی حدود سه چهارم بودجه‌ی نخجوان توسط دولت مرکزی در باکو تامین می‌شود.
۱۹. زبان رسمی مردم نخجوان آذری و خط رسمی آن‌ها لاتین است.
۲۰. نخجوان اولین منطقه از اتحاد جماهیر شوروی بود که رسما اعلام استقلال کرد (چند هفته قبل از لیتوانی).
۲۱. حیدر علی اف (رییس جمهور سابق جمهوری آذربایجان) در نخجوان به دنیا آمده است.
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |