شهر لنکران در آذربایجان

شهر لنکران در آذربایجان
لنکران (به ترکی آذربایجانی Lənkəran) در جنوب جمهوری آذربایجان قرار گرفته است که از طرف شمال با شهرستان ماسال لی، از جنوب با شهرستان آستارا، از طرف شرق با دریای خزر، از طرف غرب با شهرستان لریک همسایه است و حدود  268 کیلومتر با شهر باکو فاصله دارد که از شهر باکو از طریق اتوبوس و قطار و خودرو می توان زمینی به شهر لنکران سفر کرد. طول این مسیربا اتوبوس و قطار 7-8 ساعت ولی با خودرو 4-5 ساعت بیشتر نیست. این شهر یکی از شهرهای مرزی بین ایران و آذربایجان است و به همین دلیل دارای اهمیت فراوانی است.

اسلام دین غالب این شهر است. اکثریت مسلمانان از مسلمان شیعه هستند و جمهوری آذربایجان پس از ایران، دومین درصد قابل توجه جمعیت شیعه در جهان را دارا است. بزرگترین مساجد این شهر شامل مسجد کیچیک بازار (بازار کوچک) و مسجد بویوک بازار (بازار بزرگ) است.
این شهر بر روی یک باتلاق در امتداد رودخانه ای با نام شهر (لنکران چای) ساخته شده‌است. باقی مانده‌ای از شهرک‌های انسانی در منطقه مربوط به دوران نوسنگی و همچنین خرابه‌های روستاهای از قرون وسطی برنز و آهندر این شهر وجود دارد.
بنای شهر امروزی لنکران به سده ۱۶ میلادی برمی گردد. این شهر طی مدتهای طولانی پایتخت خانات تالش بود.

آب و هوا لنکران
لنکران دارای آب و هوای نیمه گرمسیری و مرطوب (CFA) است که آب و هوای مدیترانه را نیز در خود جای داده‌است. لنکران زمستان سرد و مرطوب دارد و تابستان بسیار گرم، خشک و بسیار مرطوب است. حداکثر بارش سالانه ۱۶۰۰ تا ۱۸۰۰ میلیمتر و بالاترین بارش در کشور آذربایجان است.

طبیعت

در اطراف شهر لنکران یک منطقه وسیع از پارک‌های ملی به نام پارک ملی هیرکان قرار دارد که در آن انواع مختلف جانوران و گیاهان حفظ می‌شوند. خلیج قزل آغاج دارای بیش از ۲۵۰ نوع گیاه، ۳۰ گونه ماهی و بیش از ۲۲۰ نوع پرنده است. لنکران همچنین برای درخت چوب آهن (Parrotia persica یا Ironwood) شناخته شده و مشهور است. این درخت به طور طبیعی در منطقه رشد می‌کند و در پارک ملی هیرکان نیز دیده می‌شود. بر اساس داستان‌های محلی چوب آهن تنها چوبی است که در آب فرومی‌رود، از این رو نام (چوب آهن) است. از لحاظ تاریخی برای گرم کردن مورد استفاده قرار گرفته‌است، زیرا مدت زمان سوختن و گرمادهی آن زیاد است. گونه‌های پلنگ ایرانی(Panthera pardus saxicolor) نیز در پارک ملی هیرکان زندگی می‌کنند.

اقتصاد

حوزه‌های غالب در اقتصاد لنکران عبارتند از کشت سبزیجات، کشت چای، کشت زراعی، پرورش دام، باغداری درختان مرکبات، زنبورداری، ماهیگیری و کشاورزی. آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب، دسترسی به زمین‌های مناسب کشت و زراعت، آب و منابع کافی نیروی کار در شهر، پایه خوبی برای فعالیت‌های کشاورزی و همچنین توسعه شرکت‌های کشتیرانی است. همچنین در این شهر اولین کارخانه گیاه چای آذربایجان در سال ۱۹۳۷ ساخته شده‌است.

غذا

غذاهای لنکران تا حد زیادی تحت تأثیر تاریخچه چند فرهنگی اقوام و ملل مختلف قرار گرفته‌است، از این رو تنوع زیادی در مواد غذایی لنکران وجود دارد. غذاهای معروف آن شامل لووانجی، کلوچه لنکران، مارجی پلوف، پلو سفید، کدو تنبل پلو و تورسو کباب می‌باشد.

ورزش
این شهر دارای یک تیم فوتبال حرفه ای است که در لیگ برتر فوتبال آذربایجان رقابت می‌کند. خزر لنکران، که در حال حاضر در لیگ برتر آذربایجان بازی می‌کند دوبار قهرمان لیگ کشوری و چندین بار نایب قهرمان لیگ شده‌است. سالن‌های ورزشی در شهر شامل ورزشگاه شهر لنکران و مجتمع ورزشی المپیک لنکران است. این ورزشگاه یکی از مراکز مرحله گروهی جام جهانی فوتبال 2012 FIFA U-۱۷ بود.
در سال ۲۰۱۲، این شهر میزبانی مسابقات قهرمانی اروپا را بر عهده گرفت.

حمل و نقل
یک قطار شبانه از باکو به آستارا (پس از گذر از لنکران) فعالیت دارد. فرودگاهی نیز در سمت باختری شهر قرار گرفته‌است.

روماکو بازاریاب آنلاین شماست در هر کجای دنیا، هر کسب و کاری دارید، روماکو آنرا به مخاطبین شما معرفی میکند. با کمترین هزینه و در کمترین زمان در صفحه اول گوگل باشید! از اینجا شروع کنید