جاذبه های گردشگری شهر بوستون ایالت ماساچوست

جاذبه های گردشگری شهر بوستون ایالت ماساچوست

مسیر آزادی Freedom Trail

قدم گذاشتن در مسیر آزادی منجر به بازدید از ۱۶ تا از سایت ها و آثار تاریخی اصلی شهر بوستون می شود. دنبال کردن مسیر کار آسانی است، شما می توانید با تعقیب خطوطی از آجر قرمز در پیاده رو و رد پا در گذرگاه های خیابانی مسیر را پیدا کنید. در ابتدا، قبل از رفتن به خانه ی ایالت State House یک نقشه‌ی راهنمای جاذبه های توریستی از مرکز بازدید کنندگان در «بوستون کامن» تهیه کنید.
مسیر شما را به سومین قبرستان قدیمی بوستون، Old Granary Burying Ground، جایی که پائول ریور، ساموئل آدامز، و جان هنکاک در آن به خاک سپرده شده اند، می رساند.
پس از آن، قدیمی ترین و اولین گورستان بوستون، King’s Chapel Burying Ground، که قبر فرماندار جان وینتروپ در آن واقع شده است، را خواهید دید.
حال به خانه ی قدیمی نشست جنوبی می رسید، این خانه محل سخنرانی های وطن پرستان حزب چای بوستون بوده است.
جنبش چای بوستون (Boston Tea Party) یک اعتراض علنی توسط برخی از مستعمرات سیزده‌گانه علیه قوانین جرج سوم پادشاه بریتانیای کبیر بود. پادشاهی بریتانیای کبیر تقریباً بر روی همه چیز من‌جمله چای مالیات سنگینی بسته بود. بازگانان که نمی‌توانستند خود را قانع کنند که این مالیات را بپردازند چای‌ها را به آب ریختند. استدلال آنها این بود که وقتی ما نماینده در دولت محلی نداریم مالیات هم نمی‌پردازیم.
نوبت به خانه ی قدیمی دولت می رسد. این بنا، قدیمی ترین ساختمان عمومی بوستون و محل قتل عام بوستون Boston Massacre می باشد.
در نورث اند North End، محله ی ایتالیایی پر جنب و جوش بوستون، خانه ی پل ریویر Paul Revere House و کلیسای الد نورث Old North Church، قرار دارد.
مسیر در امتداد پلی در چارلزتاون با یو.اس‌.اس کانستیتوشن پایان می یابد.

فنل هال

فنل هال که به مهد آزادی معروف است در سال های ۱۷۴۰-۱۷۴۲ میلادی توسط تاجر پروتستانی، پیتر فنل، به عنوان یک بازار ساخته شد، او شرایطی را ایجاد کرده بود تا فنل هال همیشه به روی عموم مردم باز باشد.از سال ۱۷۴۳ میلادی فنل هال یا فانل هال یک مرکز خرید و محل اجتماع مردم شهر بوستون بوده‌است. این مرکز در نزدیکی مرکز فرماندهی ایالت ماساچوست قرار دارد.
هنوز طبقه همکف مملو از غرفه ها و دکه های فروش اجناس است؛ در طبقه فوقانی فنل هال اتاق شورا وجود دارد، که در قرن های ۱۸ و ۱۹ میلادی محل ملاقات های انقلابیون بود و بعد از آن نیز، طرفداران الغای برده داری در آنجا جمع می شدند. در طبقه چهارم آن نیز موزه افتخارات باستانی توپخانه قرار دارد که پر از سلاح های جنگی، یونیفرم های جنگی، و نقاشی جنگ های مهم و سرنوشت ساز است.
برخی از سخنرانی‌های مهم و تاریخی از جمله سخنرانی ساموئل آدامز، جیمز اوتیس و دیگر کسانی که خواهان آزادی آمریکا از پادشاهی بریتانیای کبیر بوده‌اند در انجام شده‌است و به همین علت، این مکان به گهواره یا مهد آزادی نیز معروف است. این مرکز در سال ۱۹۶۰ میلادی به عنوان یکی از سازه‌ها و اماکن تاریخی مهم ایالات متحده آمریکا به ثبت ملی رسید.
مرکز خرید فنل هال شامل سه سالن طویل (بازار کوئینسی، بازار شمالی و بازار جنوبی) است، که قدمت آنها به اوایل قرن ۱۹ میلادی بر می گردد، که امروزه توسط یک مجموعه شلوغ و پر جنب و جوش از مغازه ها، رستوران ها، و نمایشگاه ها اشغال شده است.
در آب و هوای خوب، شما نوازندگان و خوانندگان خیابانی را در میدان نزدیک بازار خواهید دید، علاوه بر دکه های متعدد فروش مواد غذایی، مغازه های لباس فروشی، طلا و جواهر فروشی، و مغازه هایی برای خرید هدیه و سوغاتی وجود دارند.

قایق سواری در بوستون کومون و پابلیک گاردن

بوستون کومون در مرکز شهر بوستون، قدیمی ترین پارک آمریکا است که در سال ۱۶۳۴ بازگشایی شد، و در ابتدای فریدام تریل واقع شده است. در این فضای سبز بزرگ، که در طول سال بیشتر مورد استفاده ی مردم محلی قرار دارد، آثار تاریخی مختلف و همچنین قبرستان مرکز، که در سال ۱۷۵۶ در آنجا احداث شده است وجود دارد. از نوامبر تا اواسط ماه مارس، شما می توانید اسکیت اجاره کنید و بر روی فراگ پوند به اسکیت بپردازید. ازانعکاس تصویر شکوفه های بهاری و شاخ و برگ رنگانگ درختان پاییزی بر روی سطح برکه لذت ببرید، و در فصل تابستان، نیز به تماشای جوانانی که در آب آن راه می روند باشید.
در همسایگی سمت غرب خیابان چارلز، باغ ۲۴ هکتاری پابلیک گاردن، قدیمی ترین باغ گیاه شناسی آمریکا واقع شده است. همچنین آثار تاریخی و مجسمه های سبک ویکتوریایی، از جمله مجسمه سوار بر اسب جورج واشنگتن، در این باغ به چشم می خورد. یکی از بهترین تجربه ها، برای تمام سنین، در بوستون سوار شدن بر قایق های قویی و دور زدن در اطراف دریاچه ای که در مرکز باغ قرار دارد، می باشد. این قایق ها برای اولین بار در دهه ی ۱۸۷۰ میلادی راه اندازی شد.

بیکن هیل

بیکن هیل، یکی از زیبا ترین محله های بوستون می باشد که درست در وسط شهر قرار گرفته است. در سمت جنوب بیکن هیل به طور سنتی خانه ی موروثی خانواده ی اصیل بوستون، که محلی ها آنها را به نام برهمن می شناختند، وجود دارد.
این خانه های آجری که به خوبی محافظت شده اند، در سبک های فدرال و یونانی در کنار هم در خیابان هایی که درختانش بر آن سایه افکنده اند، پا بر جا هستند.
قلب این محله میدان لوئیزبرگ است، جایی که روبروی خانه های یک پارک خصوصی قرار دارد. نویسنده ی معروف، لوئیزا می آلکوت، از سال ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۸ میلادی در اینجا بوده است. خانه موزه ی نیکولز، یک خانه به سبک فدرال است که توسط معمار معروف شهر بوستون، چارلز بولفینچ، طراحی شده است و نشان می دهد که چگونه ساکنان بیکن هیل که از طبقه ی مرفه جامعه بودند، در اینجا زندگی می کردند. همچنین مجموعه ای از مبلمان و وسایل تزئینی و هنری مربوط به قرن های ۱۶ تا ۱۹ میلادی در اینجا به چشم می خورد. در بخش غربی بیکن هیل، خیابان چارلز قرار دارد که در آن بوتیک ها و مغازه ای قرار دارند که هنوز به سبک سنتی هستند و نیازهای مردم محله و همچنین بازدید کنندگان را فراهم می کنند.
شمال بیکن هیل، از اوایل قرن ۱۹ میلادی، بیشتر خانه ی مهاجران به خصوص جامعه ی آفریقایی آمریکایی بوده است. از آوریل تا نوامبر، نگهبانان پارک ملی به شما پیشنهاد تور های رایگان مسیر میراث سیاهBlack Heritage Trail  همراه با راهنما را می دهند و در طول سال شما می توانید مسیر را با یک تور خود گردان دنبال کنید. سایت تاریخی ملی آمریکایی-آفریقایی های بوستون شامل ۱۵ خانه ی قبل از جنگ داخلی ، محل های کسب و کار، مدرسه ها، و کلیساهایی است که به شما تصویری از جامعه آفریقایی آمریکایی بوستون در قرن ۱۹ میلادی را نشان می دهد. موزه ی تاریخ آفریقایی-آمریکایی که محل نشست مجلس آفریقایی ها است، قدیمی ترین کلیسای این کشور است که در سال ۱۸۰۶ میلای توسط آمریکایی ها سیاه و برای خودشان ساخته شد و در سال ۱۸۵۴ میلادی به شکل کنونی دوباره بازسازی شد. در سال ۱۸۳۴ میلادی، مدرسه ی ایبیل اسمیت اولین مدرسه ی دستور زبان عمومی برای کودکان آمریکایی آفریقایی تبار بود. نمایشگاه های هر دو شامل دست ساخته ها، فیلم، آثار هنری، و مجسمه های مربوط به تجربه سیاه در بوستون و انگلستان است.

موزه هنر دانشگاه هاروارد و میدان هاروارد

موزه هنر دانشگاه هاروارد بخشی از دانشگاه هاروارد شامل سه موزه؛ موزه ی فاگ، که در سال ۱۸۹۵ میلادی تأسیس شده است، موزه بوش-ریزنگر، که در سال ۱۹۰۳ میلادی تأسیس شده، و موزه ی ام. ساکلر آرتور، که در سال ۱۹۸۵ میلادی تأسیس شده و همچنین چهار مراکز تحقیقاتی؛ مرکز اکتشاف باستان شناسی سارد که در سال ۱۹۵۸ میلادی تأسیس شده، مرکز مطالعات فنی هنر مدرن که در سال ۲۰۰۲ میلادی تأسیس شده، آرشیو های موزه های هنر دانشگاه هاروارد، و مرکز مطالعات فنی و حفاظت استراوس که در سال ۱۹۲۸ تأسیس شده است.
سه موزه ای که موزه هنر هاروارد را تشکیل می دهند در ابتدا نهاد واحد تحت عنوان موزه هنر دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۸۳ میلادی بود، که در سال ۲۰۰۸ میلادی کلمه ی “دانشگاه” از نام آن کاهش یافت.
دانشگاه هاروارد که در سال ۱۶۳۶ میلادی تاسیس شده است، قدیمی ترین موسسه آموزش عالی در ایالات متحده است و به طور گسترده ای به عنوان یکی از مراکز دانشگاهی پیشرو در جهان بشمار می رود. کافی است به مرکز اطلاعات دانشگاه هاروارد بروید و به یک تور پیاده روی رایگان که بسیار جذاب و سرگرم کننده است بپیوندید، یک دانش جو شما را راهنمایی خواهد کرد، و درباره ی تاریخ و فرهنگ هاروارد، و دیدگاه های شخصی خود به شما اطلاعاتی می دهد. علاوه بر این شما می توانید از وب سایت خود دانشگاه یک تور دانلود کنید.
حیاط هاروارد در سمت راست میدان هاروارد قرار دارد، یک فضای شلوغ و پر جنب و جوش برای دانش آموزان و بازدید کنندگان است، که پر از مغازه، کتاب فروشی، و بستنی فروشی است.
در مجاورت حیاط هاروارد رنزو پیانو-دیزاین واقع شده است که خانه ی موزه هنر هاروارد بشمار می رود، که شامل سه مجموعه ی مجزای قبلی است، که هر کدام به عنوان موزه های بزرگ هنر ایالات متحده در رتبه ی بالایی قرار دارد. تعداد بسیار کمی از دانشگاه ها، چنین مجموعه هایی را دارند.
موزه ی هنر فوگ بر هنر اوایل رنسانس ایتالیا تأکید دارد، بوش-ریزنگر بر روی هنر اکسپرسیونیستی اروپای مرکزی و شمالی، همراه با آثار باوهاوس و نقاشی های کاندینسکی و کله تمرکز دارد.
موزه آرتور ساکلر نیز یکی از بهترین مجموعه های جهان از سنگ یشم سبز چینی، برنز چینی، چاپ ژاپنی، هنر هند، و آثار باستانی فرنگی ، به ویژه گلدان و مجسمه می باشد.

موزه های هاروارد و گل های شیشه ای

علیرغم اینکه چهار موزه ای که این مجموعه را تشکیل می دهند شامل گنجینه هایی مانند مصنوعاتی است که توسط لوئیس و کلارک برگردانده شده اند، برای اکثر مردم، نکته ی قابل توجه بیش از ۳۰۰۰ مدل از ۸۳۰ گونه از گل ها و گیاهان است که همه ی آنها از شیشه ساخته شده است و باور این موضوع کمی سخت است.
تمامی این گل ها در سال های ۱۸۸۷ تا ۱۹۳۶ میلادی توسط هنرمندانی به نام لئوپولد و رودلف بلاشکا ساخته شده اند. این گل ها در جهان منحصر به فرد هستند، و فرآیند های ساخت آن بصورت راز مخفی است و هرگز هم تکرار نشده است. این ها بخشی از مجموعه ی تحقیقات گسترده دانشگاه هاروارد است، که در زیر سقف موزه پی بادی باستان شناسی و مردم شناسی، موزه کانی شناسی، موزه جانورشناسی مقایسهای، و موزه گیاه شناسی نشان داده شده است.
به طور ویژه ای در نمایشگاه بومی آمریکا، پی بادی آثار هنری و تفسیر آنها را به عنوان بخشی از یک فرهنگ زندگی، حتی زمانی که آن فرهنگ از بین رفته است، نشان می دهد.
شما می توانید برخی از بهترین نمونه های هنر بومی آمریکا را از بسیاری از دوره ها و قبایل در آنجا ببینید و آنها را تحسین کنید، همچنین ببینید که چگونه این تغییرات برای محصولات اروپایی ها یک بازار جدید فراهم کرده است.
کسانی که علاقه مند به درک زمان سلطنت ملکه ویکتوریا هستند، بازدید از موزه ی سنت های قدیمی در بالکن پسیفیک ایسلند لذت بخش خواهد بود، که در آنجا انگار شما یک قرن به عقب حرکت می کنید.
موزه ی جانورشناسی مقایسه ای، که در سال ۱۸۵۹ میلادی توسط لویی آگاسیز تأسیس شد، شامل مجموعه ای گسترده از فسیل ها، از جمله مستودون ۲۵،۰۰۰ ساله می باشد.
مجموعه کانی شناسی شامل یک نمایشگاه خیره کننده از سنگ های قیمتی، مجموعه شهاب سنگ مشهور جهان، سنگ ها، سنگ معدن، و مواد معدنی از سراسر جهان می باشد.

میدان کوپلی

این میدان، به افتخار نقاش معروف، جان سینگلتون کوپلی، کوپلی نام گرفته است. میدان کوپلی، یک میدان عمومی در محله ی بک بی (Back Bay) بوستون، که توسط خیابان های بویلستون، کلارندون، سنت جیمز، و دارتموث احاطه شده است. این میدان یک نماد و لندمارک شهر بوستون به شمار می رود.
میدان کوپلی، میدان اصلی محله ی بک بی می باشد که توسط ساختمان های قدیمی و فوق مدرن احاطه شده است. معماری برجسته ی اطراف آن کلیسای ترینیتی است، که یک ساختمان ماسه سنگی قرمز رنگ اس و توسط معمار معروف هنری هابسون ریچاردسون در سبک متمایز و خاص او، طراحی شده است.
ترینیتی به طور گسترده ای بهترین کار هنری هابسون در نظر گرفته می شود. نقاشی های دیواری آن توسط جان لافارژ انجام شده است، و بسیاری از شیشه نقشینه های آن توسط ادوارد برن-جونز و ویلیام موریس صورت گرفته است.
در روبروی آن، فضای سبز و زمین چمنی به چشم می خورد که شما در آنجا می توانید ناهار خود را میل کنید و از فضا لذت ببرید. در همسایگی آن کتابخانه عمومی بوستون می باشد که در سال ۱۸۴۸ میلادی به عنوان اولین کتابخانه با بودجه عمومی در کشور تأسیس شده است.
معمار چارلز مککیم طراحی کنونی ساختمان را در سال ۱۸۹۵ میلادی انجام داده است. به داخل کتابحانه بروید تا معماری باقی مانده از زمان رنسانس و نقاشی های دیواری جان سینگر سارجنت و ادوین ابی را تماشا کنید.
در ضلع سوم میدان کمیته ی بوستون، کوپلی پلازا هتل، قرار دارد که این سه ساختمان، با وجود دیوار شیشه ای یک آسمان خراش، یک منظره ی خیره کننده و جذاب ایجاد می کنند. در بلوک پایینی خیابان بویلستون، خط پایان مسابقات ماراتن بوستون را خواهید دید، که هر سال در ماه آوریل در روز پاتریوت در آنجا مسابقه برگزار می شود.
بالاتر از پریدنشال سنتر، یک مجتمع ۳۲ هکتاری از آپارتمان ها، مغازه ها، رستوران ها، و یک برج ۵۲ طبقه به چشم می خورد. شما می توانید در طبقه ی ۵۰ ام برج، روی عرشه ی مشاهده اسکای واک، به تماشای مناظر ۳۶۰ درجه بوستون و اطراف آن بپردازید.

روماکو بازاریاب آنلاین شماست در هر کجای دنیا، هر کسب و کاری دارید، روماکو آنرا به مخاطبین شما معرفی میکند. با کمترین هزینه و در کمترین زمان در صفحه اول گوگل باشید! از اینجا شروع کنید