تاج محل، یکی از بناهای معروف و از عجایب هفتگانه جدید جهان به حساب میآید که در هند و در شهر «آگرا» یا «آگره» و بخش جنوبی رودخانهی «یامونا» (Yamuna) یا همان «جَمُنا» واقع شده است. این بنا بیشتر به این دلیل معروف شده که پادشاه پرآوازهی سلسلهی گورکانیان هند یعنی «شاه جهان»، آن را به یاد همسرش «ممتاز محل» ساخته که علاقهی آنها به یکدیگر نیز در تاریخ معروف شده بود. بنابراین نباید تاج محل را فقط به عنوان یک عمارتی مانند دیگر ساختمانها نگاه کرد؛ زیرا این آرامگاه مظهری از عشق و علاقهی حقیقی به شمار میرود.
گفته میشود که تاج محل، زیباترین بنای ساخته شده توسط گورکانیان میباشد که به طور کامل از سنگ مرمر سفید ساخته شده و اوج معماری آنها را نشان میدهد. ساخت تاج محل در سال 1632 شروع شد و 10 سال طول کشید تا کار آرامگاه اصلی آن به اتمام برسد و 12 سال نیز برای کامل کردن ساختمانهای فرعیاش زمان احتیاج داشت و بیش از 22,000 نفر سنگ تراش، خطاط و کارگر ماهر از سراسر هند و آسیای مرکزی برای ساخت این مجموعه به استخدام درآمدند.
تاج محل از مجموعهای از باغهای زیبا، مسجد و یک دروازه تشکیل شده که آن را به زیبایی طراحی کردهاند. در این میان، ساختار مقبرهی آن و تقارن معماریاش بیش از هر چیز دیگری جلب توجه میکند. ساختمان این بخش بر روی پایهی ستونی چهار گوش قرار گرفته که آن هم از سنگ مرمر ساخته شده و 50 متر از سطح رودخانه بالاتر است. خود مقبره در مرکز این ناحیه قرار دارد و 4 مناره آن را احاطه کردهاند که در فاصلهای یکسان از هم قرار گرفتهاند. ارتفاع این منارهها به 39.62 متر میرسد و فاصلهی آنها تا دیوار آرامگاه، 41.75 متر میباشد. هر کدام از این منارهها به 3 قسمت مساوی تقسیم شده و 2 بالکنی و پایهای هشت ضلعی دارند.
سنگ مرمر استفاده شده در نمای بیرونی آن مطابق روشنایی محیط تغییر میکند و هنگام شب، مانند الماس میدرخشد. علاوه بر آن برای دکور این بنا از سنگهای قیمتی مثل عقیق، لاجورد و یشم سبز استفاده شده است و روی دیوارهای آن، نقاشیها، آیههایی از قرآن یا بخشهایی از یک شعر را بر روی مرمر سیاه خطاطی کردهاند.
داخل تاج محل، یک بخش 8 ضلعی مرکزیِ حفره حفره قرار دارد که به 8 قسمت کوچک دیگر راه پیدا میکند. بخش مرکزی، محل قرار گرفتن آرامگاه خالی شاه جهان و ممتاز محل است و تابوتهای اصلی آنها در سردابهای ساده در پایین این مقبره قرار گرفتهاند. شاه جهان دستور داده بود برای دیزاین زمین و دیوارهای داخل این آرامگاه از سنگهای قیمتی بیشمار، کاشیهای تصویری و سنگهای رنگی استفاده کنند. 99 مورد از نامهای خدا بر روی قبرها خوشنویسی شده و بر روی مقبرهی شاه جهان به صورت جداگانه، این متن دیده میشود: «او در شب بیست و ششم ماه رجب، در سال 1076 هجری به دیار باقی شتافت.»
زمین قرمز رنگ «باغهای مغولی» (Mughal Garden) که به آن «چهارباغ» نیز میگویند، به 4 بخش اصلی و 16 قسمت متقارن تقسیم میشود. میان بخش ورودی و تاج محل، یک حوضچهی مربعی شکل مرمری ایجاد کردهاند و انعکاس باشکوه تاج محل را میتوان در قسمت «حوض الکوثر» (Hawd al-Kawthar) آن مشاهده کرد. همچنین در دو طرف گذرگاه مرکزی این باغ، درختان میوه و سرو را با فاصلهای یکسان از هم کاشتهاند که نمادی از زندگی و مرگ به شمار میروند. البته طراحی این باغ به گونهای است که از هر نقطهای که بایستید، میتوانید به نمای تاج محل دسترسی داشته باشید.
گفته میشود که شاه جهان، 8 سال آخر عمرش را در«قلعه آگرا» (Agra Fort) در حبس گذراند که به «قلعهی سرخ» نیز مشهور است و روزها، از «جاروکا» (Jharokha) یا همان پنجرهی کوچک زندانش به تاج محل چشم میدوخت و به خاطراتش با ممتاز محل فکر میکرد. برای محافظت از ساختمان سفید رنگ تاج محل از آلودگی هوا، دولت هند در سال 1998 دستور داد تا بعضی از کارخانههای نزدیک به آن را تعطیل کنند و تردد بیش از حد خودرو در محلههای نزدیک آن را محدود کرد. یادتان باشد که در روزهای جمعه امکان بازدید از این آرامگاه وجود ندارد. بنابراین روز دیگری را برای آمدن به این مکان انتخاب کنید.
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است