غذای خیابانی سنگاپور
غذای خیابانی سنگاپور
در ادامه با سایت roomaco.com همراه باشید تا با غذای خیابانی سنگاپور آشنا بشیم .
فرنی قورباغه
می‌دانم، قطعا با شنیدن نام قورباغه و یادآوری قیافه زیبا و خوردنی آن، کمی حالتان بد شد، ولی باور کنید همه کسانی که این غذا را با اکراه چشیده‌اند، عاشق آن شده‌اند! گفته می‌شود که فرنی قورباغه خیلی هم غذای بدی نیست و واقعا مزه دلچسبی دارد. راستش را بخواهید خود من وقتی به یکی از محبوب‌ترین غذاهای کشور عزیزمان یعنی کله‌پاچه فکر می‌کنم و کله درسته پخته شده گوسفند را پس از ساعت‌ها جوشیدن در دیگ تجسم می‌کنم، می‌بینم که ما هم غذاهای ترسناک و ناخوشایند زیاد داریم. شاید اگر یکی از همین قورباغه‌خورها را مجبور به خوردن کله‌پاچه کنید، با دیدن پاچه‌ها به التماس بیفتد و از شما بخواهد که او را از این کار معاف بدارید. پس بهتر است تا طعم غذایی را نچشیده‌ایم، در مورد خوشمزه بودن یا نبودن آن اظهار نظر نکنیم. این غذا یکی از نرمترین و البته تمیزترین غذاهاست (از نظر بهداشتی و البته از نظر مردم سنگاپور). این قورباغه‌ها، در سویا، پیاز، فلفل قرمز، زنجبیل و الکل خوراکی که کمی بحث برانگیزش میکند، خوابانده و سپس به دقت پخته می‌شوند. این غذا بسیار لذیذ است و حتی برخی از مشتریان آن ادعا می‌کنند که مزه آن بسیار به مرغ نزدیک است! فرنی که در کنار گوشت قورباغه سرو می‌شود، بسیار نرم و لذیذ و اغلب همراه با سس پیاز سبز است. این غذای بدشکل ولی بسیار خوشمزه، احتمالا جزیی از خاطرات ماندگار افراد از سفر به سنگاپور است.
باکوته
این غذا، سوغاتی مهاجرانی است که از چین به سنگاپور رفته‌اند و به تدریج به یک از محبوب‌ترین غذاهای سنگاپور تبدیل شده است. باکوته در زبان اهالی سنگاپور به معنای چای استخوانی است (که خودم هم نمی‌دانم یعنی چه) و یکی از لذیذترین غذاها از نظرمردم سنگاپور است. البته در مورد نام این غذای محلی، افسانه‌سازی‌های بسیاری هم شده است. مثلا مردم سنگاپور می‌گویند که سال‌ها پیش، زمانی که یک آشپز تهیدست، سعی در سیر کردن شکم فقرا با منابع ناچیز غذایی خود داشت، برای اولین بار موفق به پخت این غذا شده است. آن فرد حتی فکرش را هم نمی‌کرد که روزی این غذا تبدیل به یکی از بهترین، خوشمزه‌ترین و معروف‌ترین غذاهای خیابانی سنگاپور شود. اگر به سنگاپور رفتید، برای شادی روح آن مرحوم هم که شده حتما چند لقمه مختصر از این غذا را میل بفرمایید! مطمئنا طعم عالی آن، رضایت شما را جلب خواهد کرد!
ماهی پهن سمبل (sambal)
این ماهی که با نام ایکان باکار یا همان ماهی باربیکیو شناخته می‌شود، یک غذای فوق‌العاده محبوب بین اهالی سنگاپور است. سالهای سال، این ماهی در نظر مردم سنگاپور به عنوان غذایی بسیار ارزان و پیش پا افتاده تلقی می‌شد و تا این حد به آن توجه نمی‌شد، تا این که روزی یک نفر ایده‌ای بسیار خلاقانه را روی آن پیاده کرد. ایده او، آمیختن این ماهی با سس تند سمبل بود. همین کار ساده موجب شد که این خوراک به غذایی بسیار فراگیر و محبوب در کشور سنگاپور تبدیل شود. نتیجه کار بی‌نظیر است! این ماهی در برگ موز کباب می‌شود تا طعم طبیعی خود را حفظ کند. سس سمبل هم که عامل اصلی خوشمزه شدن این غذاست، خود ترکیبی از فلفل تند، بلاکان یا همان رب میگو، موسیر و ادویه‌جات مخصوص ترشی است و روی ماهی در حال کباب شدن ریخته می‌شود. اغلب در مراحل نهایی پخت این غذا، از کلامانسی که نوعی میوه ترش است نیز برای خوش‌طعم کردن این غذا استفاده می‌شود. اگر این غذا به صورت حرفه‌ای پخته شود، خواهید دید که علی‌رغم شکننده بودن پوشش بیرونی آن، داخلش کاملا نرم و دلچسب است. در سنگاپور، این غذاها را که به اختصار BBQ گفته می‌شود، می‌توان در بازار تامان جورانگ به آسانی یافت. اگر به سنگاپور سفر کردید حتما این غذای خوشمزه را امتحان کنید.
خرچنگ گلآلود
فلفل قرمز یا فلفل معمولی؟ اگر قرار باشد که یکی از این دو را در پخت خرچنگ گلآلود استفاده کنید، به شخصه باید اعتراف کنم که این سوال، یک معمای دشوار است، مخصوصا برای کسی که سال‌ها در سنگاپور زندگی کرده است. این خرچنگ را خرچنگ لجنی هم می‌گویند چرا که همواره درون گل و لای زندگی میکند. برای تهیه غذای فوق، خرچنگ سخت پوست را به صورت درسته درون روغن سرخ می‌کنند و به آن یکی از این دو ترکیب را می‌افزایند: فلفل سیاه و یا لایه نازکی از سس گوجه فرنگی به همراه فلفل قرمز. دستور پختی که در آن از فلفل قرمز و سس گوجه فرنگی استفاده می‌شود، کمی قدیمی‌تر از دیگری است و مربوط به سال ۱۹۵۶ است و سه سال پس از آن در سال ۱۹۵۹ نیز پخت نسخه دوم این غذا به همراه فلفل سیاه متداول شد. هر دو نوع این غذا بسیار خوشمزه هستند اما به نظر می‌رسد که از خرچنگ سرو شده با سس جک‌فروت و فلفل سیاه نمی‌توان گذشت. از جمله مکان‌هایی که می‌توان این غذها را در آنجا یافت، می‌توان به غذافروشی دریایی لانگ بیچ اشاره کرد که متخصص پخت خرچنگ با سس سیاه است. اگر به دنیال جایی برای نسخه فلفل قرمز این غذا هستید، پیشنهاد ما غذاخوری خانه سرخ است. اما اگر می‌خواهید بهترین خرچنگ گلآلود جهان را تجربه کنید، می‌توانید با پرداخت بهایی بالاتر به کرب پارتی بروید و علاوه بر این دو دستورالعمل، دستورالعمل‌های دیگر را نیز برای پخت خرچنگ گلآلود تجربه کنید. در این رستوران شما حتی می‌توانید مبداء جغرافیایی خرچنگتان را انتخاب کنید!
چلو مرغ
این غذا هم همچون باکوته از جایی خارج از سنگاپور به این کشور وارد شده است. مهاجرانی که از جزیره هاینان در جنوب چین به سنگاپور رفته‌اند، این دستور پخت را با خود به آنجا برده‌اند. این غذا به عنوان غذایی ملی و نیمه رسمی شناخته می‌شودو در رده بندی‌های جهانی خوشمزه‌ترین غذاها، همیشه جزءبرترین‌ها بوده و هست. براساس آداب و رسوم هاینانی، یک مرغ ترجیحا بالغ و چاق و چله و آغشته به روغن را به صورت درسته با گوشت خوک و استخوان مرغ در یک ظرف قرارمی‌دهند تا کاملا پخته شود. سپس آن را قطعه قطعه کرده و به همراه برنج پخته در خمره‌ای جداگانه قرار می‌دهند. یک فلفل قرمز تند هم در کنار این غذا قرار داده تا طبیعت تند و اصالت جنوب شرقی خود را حفظ کند. برای خوشمزه شدن هرچه بیشتر این غذا به آن زنجبیل و سس سویا هم می‌افزایند. پس از طی این مراحل، غذایی به دست می‌آید که دل هر بیننده‌ای را می‌برد! بهترین بشقاب از این غذا را در مینگ کی به آسانی خواهید یافت. اگر هم از چلو مرغ خسته شده‌اید، بهتر است چلو اردک را امتحان کنید. این غذا اگر چه روش پختی همانند چلو مرغ دارد اما مزه متفاوتی داشته و قطعا ارزش تجربه کردن را دارد.
دوریان (Durian)
سنگاپوری‌ها و همسایگانشان در جنوب شرقی آسیا به داشتن اشتهای سیری‌ناپذیر برای رفتارهای ناهمگون شهرت دارند. این میوه مزه عجیبی دارد و با تعاریفی که از آن شنیده‌ام، باید بگویم نمی‌توان بدون چشیدن مزه آن گفت که خوب است یا افتضاح. مزه این میوه کمی به شیرینی شبیه است ولی شیرین نیست. هنگامی که ویکتوریا آلفرد راسل والاس این میوه را برای اولین بار چشید گفت: مزه‌اش شبیه یک کاستارد غنی شده با مزه زیاد بادام است. احتمالا او تلاش کرده است که مودب باشد! اگر در لحظه ابتدایی گاز زدن این میوه کمی استقامت کنید، پس از جویدن آن آرام آرام به مزه شیرینی می‌رسید که ارزشش را دارد. این میوه را می‌توانید در بازار از فروشگاه تئوبون تک و دخترش بخرید. نکته مثبت این فروشگاه این است که فروشندگانش توضیحات جامعی را در مورد روش مصرف این میوه به شما خواهند داد. هنگام برگشتن از سنگاپور هم می‌توانید تعدادی از آن‌ها را با خود به عنوان سوغاتی بیاورید و آشنایانتان را خوشحال کنید.
او-لواک (OH-luak) و شای تاو کوای(chai tao kway)
این دو غذا با وجود آن که از هم جدا هستند، اما در یک نقطه با هم اشتراک دارند و آن هم تخم مرغ است. Oh-Luak در حقیقت نوعی املت صدف است که از سرخ کردن تخم مرغ و نشاسته سیب زمینی همراه با سخت‌پوستان لذیذ تهیه می‌شود. می‌توان نوعی از این غذا را که نشاسته کمتری دارد هم در بازار پیدا کرد اما فراموش نکنید که در این صورت، غذا کمی از مزه خود را از دست می‌دهد. این غذا اصالتی تایوانی دارد اما در سنگاپور نیز بسیار محبوب است و به همین دلیل است که نام آن را در فهرست ده تایی خود آورده‌ایم. البته فراموش نکنید که این دستور پخت مربوط به نسخه تایوانی آن است و نسخه سنگاپوری آن علاوه بر مواد گفته شده، طبق معمول دارای فلفل قرمز و سرکه هم هست.در مورد شای تاو کوای هم بهتر است بدانید که این غذا به اشتباه به عنوان کیک هویج شناخته شده است اما اصلا ارتباطی با هویج ندارد! تنها دلیل این اشتباه تشابه اسمی بین تربچه و هویج در زبان سنگاپوری است. در همان غرفه فروش او لواک می‌توانید این غذا را نیز پیدا کنید. غذای فوق شامل تخم مرغ سرخ شده در روغن ترب کوهی، کیک تربچه و ادویه است. شای تاو کوای معمولا به عنوان صبحانه سرو می‌شود و محبوبیت بسیار زیادی در سنگاپور دارد.
کاری (curry) کله ماهی قرمز
در فرهنگ غذاخوری غربی، معمولا پس از خوردن گوشت بدن ماهی، کله آن را دست نخورده باقی می‌گذارند. اما در جنوب شرقی آسیا این گونه نیست. در کشورهای این منطقه، کله ماهی، پایه تعدادی از غذاهای مشهور را تشکیل می‌دهدکه معروف‌ترین آن‌ها نوعی کاری است. دستور پخت اصلی این غذا هم همانند بسیاری از غذاهای نام برده در فهرست، اصالتی غیر سنگاپوری و بنگلادشی دارد اما این امر کوچک‌ترین تاثیری بر محبوبیت فوق العاده آن در سنگاپور ندارد. کاری نوعی نازک و غنی از کرالان (keralan) است که با بادمجان و بامیه همراه شده است. از سس نیز در کنار این غذا استفاده می‌شود و سر ماهی موجود در غذا هم ترد و معطر است. غرفه‌های هندی این غذا را با ادویه و فلفل بسیار بیشتری به فروش می‌رسانند، در حالی که غرفه‌های چینی مزه شیرین و متعادل را ترجیح می‌دهند. در بین دستورهای مختلف پخت این غذا، دستور پخت آسام، منحصر به فردترین و خوشمزه‌ترین است. در این روش، در انتهای غذا، مقداری تمر هندی ترش هم سرو می‌شود که واقعا لذت‌بخش است. برای امتحان کردن این غذا، بهترین جا، غذاخوری گوا ما جیا است که علی رغم عمر پنج ساله خود، مشهورترین مکان برای خوردن این غذا در سطح شهر است.
تائو هوا
پس از خوردن این همه غذای تند و ادویه‌ای، بدون شک به مقادیر زیادی دسر برای خنک کردن آتش درون خود نیاز پیدا خواهید کرد! تائو هوا در حقیقت نسخه محلی دونگ هوای چینی است که به عنوان دسری دوست داشتنی شناخته شده است. این دسر به همراه شربتی شیرین و آمیخته با برگ پاندان که دانه‌های جینکو بر روی آن شناور است، سرو می‌شود. این دسر را می‌توان به هر دو صورت گرم و سرد میل کرد و با سرد شدن، تغییر طعم خاصی در آن ایجاد نمی‌شود. لطفا توجه داشته باشیدکه به هیچ وجه نسخه ژله مانند آن را که به تازگی فراگیر شده است، سفارش ندهید چرا که دارای مقادیر بسیار زیادی از قند بوده و برای سلامتی مضر است. سویا و بادام هم زمان به همراه این دسر عرضه می‌شود که فرد دوست دشته باشد دسرش بسیار شیرین باشد. پس از میل کردن این غذاهای تند، خوردن تائو هوا توصیه می‌شود.
آیا تاکنون به سنگاپور سفر کرده‌اید؟ اگر تجربه‌ای از سفر به سنگاپور و خاطره‌ای از غذاهای خوشمزه و تند آن دارید، آن را با ما و دوستانتان در کجارو در میان بگذارید.
“راهنمای اقامت ، تحصیل ، سفر و زندگی در دیگر کشورها”
 |
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
