شهر آرارات در ارمنستان
آرارات یکی از استانهای کشور ارمنستان است که شرق آن واقع شده است و از سمت جنوب با جمهوری خودمختار نخجوان و از سمت غرب با کشور ترکیه مرز مشترک دارد. مرکز این استان شهر آرتاشات میباشد. جمعیت این استان بر اساس برآورد سال ۲۰۱۱ بالغ بر ۲۶۰٬۳۶۷ نفر میباشد. آرتاشات شهر نسبتاً بزرگی است که ساخت آن بر پایه نقشه و بسامان انجام یافته. فاصله آن تا ایروان ۳۰ کیلومتر است و چشمانداز بسیار زیبایی به کوه آرارات دارد. سه شهر دیگر این استان، ماسیس، وِدی و آرارات نام دارند. استان آرارات در کل از کانونهای کشاورزی و بسته بندی خوراکیها و فراوری می و کنیاک است. شهر ودی یک موزه مردمشناسی دارد و کارخانه شرابسازی «ودی آلکو» آن نامدار است. شهر آرارات در سال ۱۹۲۰ و در پی راهاندازی کارخانه سیمانی به نام آرارات در آنجا پدید آمد. منطقه نگهبانی شده جنگلی خسرو که بزرگترین در نوع خود در ارمنستان است نیز در این استان قرار دارد.
کوه آرارات در شمال شرقی کشور ترکیه (استان آغری) و در مرز ایران، جمهوری خودمختار نخجوان و ارمنستان قرار دارد. زمین لرزهی تابستان ۱۸۴۰ میلادی با شدت ۶/۳ ریشتر سبب ریزش کوه، مدفون شدن یک دهکده، یک کلیسا و اقامتگاه کاهنان در زیر آوار ناشی از ریزش کوه و کاهش ۱۸۰۰ متر از ارتفاع این قله شد و در حال حاضر کوه بزرگ آرارات با ارتفاع ۵۱۳۷ متر از سطح دریا دارای ۴۲۰۰ متر بلندی است. در کتاب آفرینش در عهد عتیق، از آرارات به عنوان محل به خاک نشستن کشتی نوح پس از طوفان ذکر شده است. از دیگر نامهای این کوه «کوه جودی» است که این نام در قرآن آمده است.
تاریخچه
بخش عمدهای از بلندیهای ارمنستان، با مرکزیت کوه آرارات که سرچشمهی رودخانههای دجله، فرات و ارس و محصور به آبهای دریای خزر، دریای سیاه و دریای مدیترانه است، در زمان پیدایش انسان اولیه در زیر آبهای بالا آمده پس از عصر یخبندان و جزو نخستین سکونت گاههای انسان اولیه بوده است. وجود نزدیک به ۱۰۷۶ غار، فقط در اطراف شهر آنی (شهر باستانی) حاکی از وضعیت مناسب زندگی انسانهای غارنشین در آن دوران در منطقهی بلندیهای ارمنستان است.
از دوران زیست هموسپینسها، آثاری باقی مانده که قدمت آنها در بلندیهای ارمنستان به دوازده هزار سال پیش از میلاد باز میگردد.
پیدایش، اسکان و رشد انسانهای اولیه به طور مستقیم در گرو محیط زیست مناسب بوده است. از اینرو، منطقهی حاصلخیز و پرآب سلسله جبال ارمنستان و اطراف کوه آرارات را یکی از نواحی مناسب برای سکونت انسان اولیه و رشد دامداری و کشاورزی پس از دوران یخ بندان کرهی زمین دانستهاند.
وجود معادن طبیعی و رشد صنعتی ناشی از طبیعت مستعد منطقه، بعدها در طول تاریخ و در عصر آهن و مفرغ نیز سبب شکوفایی استعداد ساکنان این ناحیه شد. کشف ابزارهای آهنی به جای مانده از انسان اولیه، ضرب سکههای امپراتوری روم و تامین اسلحهی فلزی ارتش ایران باستان گواه این واقعیت است.
نژاد ساکنان
آشوریان، نخستین ساکنان و حکام آراتا، که در آغاز هزارهی سوم پیش از میلاد به تدریج به سمت جنوب کوچ کردند و در بینالنهرین (عراق کنونی) سکونت گزیدند، مردمی از تیرهی آرمه نوید بودند. تمدن هند و یونان در پایان هزارهی سوم پیش از میلاد و آغاز تمدن اورارتو از این نقطه به هند و شبه جزیرهی بالکان منتقل شد و امروزه، میتوان سرچشمهی زبان و فرهنگ هند و اروپایی را در آراتا یا بلندیهای ارمنستان دانست. قبایل چادرنشین تُرک تبار نخستین بار در هزارهی دوم پس از میلاد، در اواسط قرن یازدهم، این منطقه را مورد تهاجم قرار دادند و در آن سکونت گزیدند. کوه آرارات از جمله نمادهای مهم ارمنیان است و با وجود اینکه این کوه هم اکنون در خاک ترکیه واقع شده است، ارمنیان تعصب و علاقهی خاصی به این کوه دارند. کوه آرارات از نظر ارمنیان نماد مقاومت و پایداری است و ارمنیان نام آرارات را بر پیشانی باشگاه و محل کسب و کار خویش درج میکنند و همچنین آنها نام آرارات را برای فرزندان پسر خود انتخاب میکنند.
صعود به کوه آرارات
اولین صعود این قله توسط فردریچ پاروت از اهل روسیه در سال ۱۸۲۹ میلادی انجام شد. هوای کوه آرارات در تابستان آفتابی، گرم و خشک بوده ولی در فصل بهار و زمستان دارای آب و هوای سرد است و کوهنوردان در این فصلها با بوران، کولاک و بارش باران و برف مواجه می شوند. ماههای تیر و مرداد و شهریور بهترین ماههای صعود بوده و جبههی جنوبی کوه ایمنترین و آسانترین مسیر صعود به قله است. صعود به این کوه بدون اخذ مجوز و راهنما و مربی به هیچ عنوان امکانپذیر نیست.
رویدادهای تاریخی در این منطقه
بنای یادبود جنگ جهانی دوم در آرارات
کلیسای آروشات، آرارات
روماکو بازاریاب آنلاین شماست |
زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است